Μία νέα ταινία με πρωταγωνίστρια την Dame Judi Dench, η υπόθεση της οποίας εξελίσσεται στην προπολεμική Αγγλία, παρουσιάζει την άγνωστη ιστορία ενός ναζιστικού σχολείου στη νοτιοανατολική ακτή της Βρετανίας για τις κόρες του γερμανικού καθεστώτος.…
Το Augusta Victoria College στο Bexhill-on-Sea φιλοξένησε δύο ντουζίνες κόρες υψηλόβαθμων της ναζιστικής Γερμανίας τη δεκαετία του 1930.
Μάλιστα, μεταξύ των μαθητριών ήταν η βαφτιστήρα του Heinrich Himmler, η κόρη του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Joachim von Ribbentrop, κόμησσα Haldenberg, η ανιψιά του Γερμανού πρέσβη Herbert von Dirksen και η Isa von Bergen, κόρη του πρέσβη του Χίτλερ στο Βατικανό.
Τα κορίτσια είχαν σταλθεί στο συγκεκριμένο σχολείο για να βελτιώσουν τα αγγλικά τους και να αποκτήσουν καλούς τρόπους έτσι ώστε να βοηθηθούν στην ένταξη τους στην υψηλή κοινωνία.
Επίσης, οι Γερμανοί ήλπιζαν ότι το σχολείο θα μπορούσε να βοηθήσει τις σχέσεις τους με τη Βρετανία, αποτρέποντας έναν πιθανό πόλεμο.
Παρά το αυξανόμενο αντι-γερμανικό συναίσθημα στη Βρετανία, στα κορίτσια επιφυλάχθηκε θερμή υποδοχή στο Ανατολικό Σάσεξ και η πεποίθηση ήταν ότι οι ΝAZI δεν θα διεξήγαγαν πόλεμο σε μια χώρα όπου εκπαιδεύονταν οι κόρες τους.
Η ιστορία του σχολείου αποτελεί το σενάριο της ταινίας «Six Minutes to Midnight», που έχει γράψει ο κωμικός ηθοποιός και συγγραφέας Eddie Izzard, ο οποίος μεγάλωσε στην ίδια πόλη και ενσαρκώνει έναν από τους δασκάλους του σχολείου μαζί με την Dench.
Ο Izzard πέρασε χρόνια ερευνώντας την ιστορία του σχολείου μαζί με εθελοντές από το μουσείο Bexhill.
Tο Augusta Victoria College ιδρύθηκε το 1934 με επικεφαλής την Frau Helene Rocholl, η οποία πιστεύεται ότι συνδέονταν άμεσα με το ναζιστικό καθεστώς.
Το κολέγιο, το οποίο εκπαίδευε κορίτσια ηλικίας 16 έως 21 ετών, είχε σαν έμβλημα τη Swastika, τη γερμανική αυτοκρατορική σημαία και την αγγλική σημαία.
Τα στοιχεία και οι έρευνες έδειξαν ότι η εκπαίδευση που προσφέρονταν στα κορίτσια δεν διέφερε από άλλα σχολεία, ενώ περιλαμβάνονταν επίσης μαθήματα συμπεριφοράς, τένις, αγγλικής γλώσσας και παράδοσης.
Τα κορίτσια ωστόσο χωριζόντουσαν σε ομάδες ανάλογα με τις επιδόσεις τους, με τις μαθήτριες που είχαν υψηλότερους βαθμούς να αποκτούν διάφορα σήματα, όπως κορώνες ή στεφάνια ελιάς, που ράβονταν στις ετικέτες των ρούχων τους.
Στα μαθήματα αγγλικής επικεφαλής ήταν η Mollie Hickie που -εκτός των άλλων- συνόδευε τις μαθήτριες στη θάλασσα ή σε επισκέψεις στην πόλη.
Η τότε νεαρή γυναίκα, ήταν εσώκλειστη στο σχολείο ως συνοδός των κοριτσιών και αργότερα η ίδια με συνεντεύξεις της έδωσε πολλές πληροφορίες σε ιστορικούς, πριν από το θάνατό της το 2014, σε ηλικία 100 ετών.
Η Hickie είχε αναφέρει σε ένα τοπικό βιβλίο ιστορίας, το Bexhill Voices Two: «Ήμουν πολύ χαρούμενη στο Κολέγιο και έκανα πολλούς καλούς φίλους».
Ωστόσο, παρά το ειδυλλιακό σκηνικό και τα μαθήματα, τα κορίτσια γιόρταζαν κάθε χρόνο τα γενέθλια του Χίτλερ, μάθαιναν να τραγουδούν ναζιστικά τραγούδια και να φέρουν σημαίες με σβάστικα.
Ο Julian Porter, επιμελητής του Μουσείου Bexhill, ανέφερε ότι: «Τα κορίτσια ήταν ηλικίας γάμου, μπορούσαν να μιλήσουν καλά αγγλικά και προετοιμάζονταν για να βρεθούν στην υψηλή κοινωνία, αναζητώντας συζύγους σε ισχυρές θέσεις, τους οποίους επίσης μπορούσαν να επηρεάσουν με τη μόρφωση και τους καλούς τρόπους τους.
Επίσης, θα ήταν ικανές να προσελκύσουν και Εγγλέζους της υψηλής κοινωνίας πείθοντας τους ότι ο Χίτλερ δεν είναι και τόσο κακός».
Ο ιστορικός και η ομάδα του στο Μουσείο Bexhill πιστεύουν ότι το σχολείο ήταν μέρος του σχεδίου της Γερμανίας να δημιουργήσει συμμαχίες με τη Βρετανία τη δεκαετία του 1930, διεισδύοντας στη βρετανική κοινωνία.
Μάλιστα, το 1937, καθώς η Ευρώπη κατευθυνόταν προς τον πόλεμο, τα κορίτσια είχαν επισκεφτεί και την Πρεσβεία της Γερμανίας στο Λονδίνο για να συναντήσουν τον υπουργό πολέμου, Field Marshal von Blomberg.
Οι μαθήτριες του έδωσαν γαρίφαλα και τον χαιρέτησαν με ναζιστικό χαιρετισμό, σύμφωνα με την έκθεση του Bexhill-on-Sea Observer εκείνη την εποχή.
Ο πόλεμος ανέτρεψε τα σχέδια της Frau Rocholl να ανοίξει ακόμα ένα σχολείο, αυτή τη φορά με 100 αγόρια στο διπλανό κτίριο.
Οι ιστορικοί δεν βρήκαν στοιχεία κακής αντιμετώπισης προς το σχολείο, παρόλο που οι ντόπιοι είχαν αποκηρύξει ένα τοπικό κόμμα φασιστών το 1938.
Ο Porter ανέφερε ότι τα κορίτσια με τους καλούς τρόπους δεν θεωρούνταν απειλή για την πόλη αλλά απομακρύνθηκαν από το σχολείο κατά τη διάρκεια της τεταμένης κρίσης του Μονάχου το 1938. Ωστόσο, επέστρεψαν μόλις υπογράφηκε η συμφωνία με τους Ευρωπαίους ηγέτες.
Τον Σεπτέμβριο του 1939, όλες οι μαθήτριες και το προσωπικό αποχώρησαν λίγες μέρες πριν ο Χίτλερ εισβάλλει στην Πολωνία.
Το σχολείο, το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται, χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο ως νοσοκομείο, χώρος ψυχαγωγίας στρατιωτών και πιο πρόσφατα ήταν ένα σπίτι φροντίδας για άτομα με άνοια.
Ο Porter λέει ότι το σχολείο είναι μια σημαντική υπενθύμιση για το πώς η Βρετανία συνεργάστηκε με τους Ναζί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου