Γράφει ο Βαγγέλης Γεωργίου
«Ζητήσαμε [από τους "Βορειομακεδόνες"] να ταπεινωθούν, αλλάζοντας το όνομά τους. Το έκαναν. Και [μετά] εμείς τους είπαμε όχι [στην ΕΕ]» είπε ο πρωθυπουργός της Μάλτας Τζόζεφ Μουσκάτ (Joseph Μuscat) σε γεύμα με πρεσβευτές των χωρών-μελών της ΕΕ προ ολίγων ημερών, στις 20 Νοεμβρίου!...
Το πλέον δυσάρεστο είναι ότι ακριβώς απέναντί του καθόταν ο Έλληνας πρεσβευτής Δημήτρης Τσούγκας, ο οποίος δεν αντέδρασε καν, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ίδιος σε απόρρητο έγγραφό του προς την κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών. Η δικαιολογία του Έλληνα πρέσβη μας αφήνει άφωνους: Δεν ήθελε, λέει, να χαλάσει το "οικείο" και "ευχάριστο" γεύμα!
Οικοδέσποινα --στο πλαίσιο της φινλανδικής προεδρίας-- στην ηλιόλουστη Βαλέτα ήταν η Φινλανδή πρέσβειρα στην Ιταλία και διαπιστευμένη στη Μάλτα Pia Rantala-Engberg. Είναι συνήθης πρακτική η εκάστοτε προεδρία της ΕΕ να οργανώσει τέτοια comme il faut γεύματα. Σε αυτά, καλούν σημαίνοντες αξιωματούχους της χώρας, ακόμη και πρωθυπουργούς και Προέδρους της Δημοκρατίας για να ανταλλάξουν απόψεις για θέματα επικαιρότητας. Η ιεροτελεστία θέλει μια σύντομη αρχική παρέμβαση από τον προσκεκλημένο και στη συνέχεια περνούν στις ερωτήσεις-απαντήσεις.
Επίσημος καλεσμένος της Pia Rantala-Engberg, η χώρα της οποίας δεν είναι και πολύ φιλική προς την Ελλάδα στο πλαίσιο της ΕΕ, ήταν ο πρωθυπουργός της Μάλτας Τζόζεφ Μουσκάτ που συνοδευόταν από τον υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Ισότητας Edward Zammit Lewis και τον υφυπουργό Ευρωπαϊκών Κονδυλίων και Κοινωνικού Διαλόγου Αaron Farrugia. Επίσης, παρέστησαν οι διαπιστευμένοι πρεσβευτές των κρατών-μελών της ΕΕ με ελάχιστες απουσίες (Βουλγαρία, Κύπρος, Σλοβενία, Τσεχία, Δανία και Λουξεμβούργο).
Η μουγκή αντίδραση του Έλληνα πρέσβη
Στο συγκεκριμένο, λοιπόν γεύμα, δεν θα μπορούσε να λείψει από την ατζέντα και το ζήτημα της διεύρυνσης της ΕΕ και του γαλλικού βέτο όσον αφορά την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας. Σε εκείνο το σημείο λοιπόν, ο Μαλτέζος πρωθυπουργός τα έβαλε με την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων λέγοντας πως «η ΕΕ πυροβολεί τα πόδια της, πως Η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία ήταν έτοιμες, αλλά όχι η Ευρώπη. Τους ζητήσαμε να ταπεινωθούν, αλλάζοντας το όνομά τους. Το έκαναν. Και εμείς τους είπαμε όχι».
Το θέμα δεν είναι τόσο ότι ο Μαλτέζος πρωθυπουργός (τελεί υπό παραίτηση λόγω της ανάμιξής του στη δολοφονία δημοσιογράφου στη Μάλτα, λόγω των αποκαλύψεών της) είπε αυτά που είπε. Το θέμα είναι ότι ο Έλληνας πρεσβευτής κράτησε το στόμα του ραμμένο. Οι λόγοι που το έκανε, όπως ο ίδιος τους εξηγεί, είναι ότι «θεώρησα αντιδεολογικό να αντιπαρατεθώ και να εκθέσω τον πρωθυπουργό, ενώπιον συνόλου συναδέλφων. Αμέσως μετά ο κ. Muscat απεχώρησε και θα ήταν αντιπαραγωγικό να χρεωθεί η ελληνική πλευρά τη δυσάρεστη γεύση του επιλόγου ενός, κατά τα λοιπά, οικείου ευχάριστου και λίαν επιτυχημένου γεύματος».
Δηλαδή, ο Έλληνας πρέσβης, που πληρώνεται από τους Έλληνες φορολογούμενους για να υπερασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα και τις ελληνικές θέσεις, δεν ήθελε να χαλάσει την ατμόσφαιρα! Τα γεύματα αυτά έχουν πολιτικό περιεχόμενο και συνεπώς είναι υποχρέωση του κάθε διπλωμάτη κάθε χώρας να μην αφήνει τίποτα αναπάντητο εάν θίγει καθ' οιονδήποτε τρόπο τη χώρα του. Που ακριβώς εντόπισε το αντιιδεολογικό σημείο ο κ. Τσούγκας αν έκανε το καθήκον του να αντιμετωπίσει την πονηρή "στρεψοδικία" του Μαλτέζου;
Σε μία χώρα που σέβεται τον εαυτό της, ο εν λόγω διπλωμάτης θα έπρεπε να έχει κληθεί σε απολογία και να έχει υποστεί κύρωση για την ολιγωρία του. Μην φανταστείτε πως συνέβη κάτι τέτοιο. Εάν, εξάλλου, επικρατούσε το επιβαλλόμενο κλίμα στη Διπλωματική Υπηρεσία δεν θα τολμούσε ούτε ο Δημήτρης Τσούγκας, ούτε οποιοσδήποτε άλλος να συμπεριφερθεί κατ' αυτόν τον τρόπο και μάλιστα να τον δικαιολογεί σχεδόν με υπερηφάνεια! Φανταστείτε τον εν λόγω πρεσβευτή να είχε απέναντί του ηγέτες του εκτοπίσματος Άνγκελας Μέρκελ. Θα είχε "καταπιεί" ακόμα και τη μεγαλύτερη προσβολή προς την Ελλάδα για να μην ενοχλήσει την καγκελάριο και χαλάσει την ατμόσφαιρα!
Κράτη μέλη "like minded".
Όπως ο ίδιος εξηγεί στην αναφορά του σχεδόν με υπερηφάνεια «ήταν προφανές ότι δεν επρόκειτο περί παραδρομής -καθόμουν απέναντί του, παρά μια θέση- αλλά περί κατασταλαγμένης απόψεως και συνειδητής επιλογής να συμπλεύσει με πολλά και ισχυρά "like minded" κράτη-μέλη. Άλλωστε αποστροφή κ. Muscat ουδένα φάνηκε να εκπλήσσει».
Ο Έλληνας διπλωμάτης δηλαδή, από τη στιγμή που κατάλαβε ότι ο Μαλτέζος ήξερε καλά τι έλεγε και ότι για τους ομολόγους του δεν "έτρεχε" τίποτα, έκλεισε το στόμα του! Όταν μάλιστα αποχώρησε ο πρωθυπουργός της Μάλτας, ο "ενοχλημένος" πρέσβης πλησίασε τον Μαλτέζο υφυπουργό Aeron Farrugla εκφράζοντας του τη «δυσάρεστη έκπληξή του για διατύπωση την οποίαν επέλεξε ο πρωθυπουργός Μούσκατ προκειμένου εκφέρει την άποψή του και μάλιστα ενώπιον συνόλου συναδέλφων, χαρακτηρίζοντας τη σημαντική παραχώρηση της ελληνικής πλευράς ως ταπείνωση της άλλης πλευράς». Δηλαδή, ο Δημήτρης Τσούγκας είχε επίγνωση ότι προσέβαλαν την Ελλάδα, αλλά οι καλοί τρόποι του δεν του επέτρεψαν να αντιπαρατεθεί!
Έχουν περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες έκτοτε και ίσως αναρωτιέστε αν αντέδρασε κάποιος στην Κεντρική Υπηρεσία. Εδώ είναι το δράμα: Η μη αντίδραση της πολιτικής και υπηρεσιακής ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών στην μη αντίδραση του Δημήτρη Τσούγκα! Είναι κι αυτό ότι η περίπτωσή του δεν είναι μεμονωμένη, αλλά αντικατοπτρίζει την επικρατούσα σχολή σκέψης στην ελληνική διπλωματία η οποία κανονικοποίησε τη σιωπή στα εθνικά θέματα!
Στον βωμό του "εξευρωπαϊσμού", των "καλών τρόπων" και των "γαλλικών" συντελούνται πολύ άσχημα πράγματα στη Βασιλίσσης Σοφίας καθιστώντας εύπεπτη την απεμπόληση των εθνικών δικαιωμάτων.
Άραγε τι ελπίδες έχει η ελληνική εξωτερική πολιτική απέναντι σε διπλωμάτες σαν τον Τούρκο Φεριντούν Σινιρλίογλου όταν Έλληνες διπλωμάτες δεν μπορούν να εκφράσουν αντίλογο στα σαλόνια, όταν θίγεται η χώρα τους; Τίνος τα συμφέροντα υπηρετούν οι Έλληνες διπλωμάτες στο εξωτερικό, των υπόλοιπων Ευρωπαίων ή των Ελλήνων; Για μία ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι ο συμπλεγματικός ευρωπαϊσμός βλάπτει σοβαρά την υγεία της ελληνικής διπλωματίας...
πηγή
Οικοδέσποινα --στο πλαίσιο της φινλανδικής προεδρίας-- στην ηλιόλουστη Βαλέτα ήταν η Φινλανδή πρέσβειρα στην Ιταλία και διαπιστευμένη στη Μάλτα Pia Rantala-Engberg. Είναι συνήθης πρακτική η εκάστοτε προεδρία της ΕΕ να οργανώσει τέτοια comme il faut γεύματα. Σε αυτά, καλούν σημαίνοντες αξιωματούχους της χώρας, ακόμη και πρωθυπουργούς και Προέδρους της Δημοκρατίας για να ανταλλάξουν απόψεις για θέματα επικαιρότητας. Η ιεροτελεστία θέλει μια σύντομη αρχική παρέμβαση από τον προσκεκλημένο και στη συνέχεια περνούν στις ερωτήσεις-απαντήσεις.
Επίσημος καλεσμένος της Pia Rantala-Engberg, η χώρα της οποίας δεν είναι και πολύ φιλική προς την Ελλάδα στο πλαίσιο της ΕΕ, ήταν ο πρωθυπουργός της Μάλτας Τζόζεφ Μουσκάτ που συνοδευόταν από τον υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Ισότητας Edward Zammit Lewis και τον υφυπουργό Ευρωπαϊκών Κονδυλίων και Κοινωνικού Διαλόγου Αaron Farrugia. Επίσης, παρέστησαν οι διαπιστευμένοι πρεσβευτές των κρατών-μελών της ΕΕ με ελάχιστες απουσίες (Βουλγαρία, Κύπρος, Σλοβενία, Τσεχία, Δανία και Λουξεμβούργο).
Η μουγκή αντίδραση του Έλληνα πρέσβη
Στο συγκεκριμένο, λοιπόν γεύμα, δεν θα μπορούσε να λείψει από την ατζέντα και το ζήτημα της διεύρυνσης της ΕΕ και του γαλλικού βέτο όσον αφορά την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας. Σε εκείνο το σημείο λοιπόν, ο Μαλτέζος πρωθυπουργός τα έβαλε με την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων λέγοντας πως «η ΕΕ πυροβολεί τα πόδια της, πως Η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία ήταν έτοιμες, αλλά όχι η Ευρώπη. Τους ζητήσαμε να ταπεινωθούν, αλλάζοντας το όνομά τους. Το έκαναν. Και εμείς τους είπαμε όχι».
Το θέμα δεν είναι τόσο ότι ο Μαλτέζος πρωθυπουργός (τελεί υπό παραίτηση λόγω της ανάμιξής του στη δολοφονία δημοσιογράφου στη Μάλτα, λόγω των αποκαλύψεών της) είπε αυτά που είπε. Το θέμα είναι ότι ο Έλληνας πρεσβευτής κράτησε το στόμα του ραμμένο. Οι λόγοι που το έκανε, όπως ο ίδιος τους εξηγεί, είναι ότι «θεώρησα αντιδεολογικό να αντιπαρατεθώ και να εκθέσω τον πρωθυπουργό, ενώπιον συνόλου συναδέλφων. Αμέσως μετά ο κ. Muscat απεχώρησε και θα ήταν αντιπαραγωγικό να χρεωθεί η ελληνική πλευρά τη δυσάρεστη γεύση του επιλόγου ενός, κατά τα λοιπά, οικείου ευχάριστου και λίαν επιτυχημένου γεύματος».
Δηλαδή, ο Έλληνας πρέσβης, που πληρώνεται από τους Έλληνες φορολογούμενους για να υπερασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα και τις ελληνικές θέσεις, δεν ήθελε να χαλάσει την ατμόσφαιρα! Τα γεύματα αυτά έχουν πολιτικό περιεχόμενο και συνεπώς είναι υποχρέωση του κάθε διπλωμάτη κάθε χώρας να μην αφήνει τίποτα αναπάντητο εάν θίγει καθ' οιονδήποτε τρόπο τη χώρα του. Που ακριβώς εντόπισε το αντιιδεολογικό σημείο ο κ. Τσούγκας αν έκανε το καθήκον του να αντιμετωπίσει την πονηρή "στρεψοδικία" του Μαλτέζου;
Σε μία χώρα που σέβεται τον εαυτό της, ο εν λόγω διπλωμάτης θα έπρεπε να έχει κληθεί σε απολογία και να έχει υποστεί κύρωση για την ολιγωρία του. Μην φανταστείτε πως συνέβη κάτι τέτοιο. Εάν, εξάλλου, επικρατούσε το επιβαλλόμενο κλίμα στη Διπλωματική Υπηρεσία δεν θα τολμούσε ούτε ο Δημήτρης Τσούγκας, ούτε οποιοσδήποτε άλλος να συμπεριφερθεί κατ' αυτόν τον τρόπο και μάλιστα να τον δικαιολογεί σχεδόν με υπερηφάνεια! Φανταστείτε τον εν λόγω πρεσβευτή να είχε απέναντί του ηγέτες του εκτοπίσματος Άνγκελας Μέρκελ. Θα είχε "καταπιεί" ακόμα και τη μεγαλύτερη προσβολή προς την Ελλάδα για να μην ενοχλήσει την καγκελάριο και χαλάσει την ατμόσφαιρα!
Κράτη μέλη "like minded".
Όπως ο ίδιος εξηγεί στην αναφορά του σχεδόν με υπερηφάνεια «ήταν προφανές ότι δεν επρόκειτο περί παραδρομής -καθόμουν απέναντί του, παρά μια θέση- αλλά περί κατασταλαγμένης απόψεως και συνειδητής επιλογής να συμπλεύσει με πολλά και ισχυρά "like minded" κράτη-μέλη. Άλλωστε αποστροφή κ. Muscat ουδένα φάνηκε να εκπλήσσει».
Ο Έλληνας διπλωμάτης δηλαδή, από τη στιγμή που κατάλαβε ότι ο Μαλτέζος ήξερε καλά τι έλεγε και ότι για τους ομολόγους του δεν "έτρεχε" τίποτα, έκλεισε το στόμα του! Όταν μάλιστα αποχώρησε ο πρωθυπουργός της Μάλτας, ο "ενοχλημένος" πρέσβης πλησίασε τον Μαλτέζο υφυπουργό Aeron Farrugla εκφράζοντας του τη «δυσάρεστη έκπληξή του για διατύπωση την οποίαν επέλεξε ο πρωθυπουργός Μούσκατ προκειμένου εκφέρει την άποψή του και μάλιστα ενώπιον συνόλου συναδέλφων, χαρακτηρίζοντας τη σημαντική παραχώρηση της ελληνικής πλευράς ως ταπείνωση της άλλης πλευράς». Δηλαδή, ο Δημήτρης Τσούγκας είχε επίγνωση ότι προσέβαλαν την Ελλάδα, αλλά οι καλοί τρόποι του δεν του επέτρεψαν να αντιπαρατεθεί!
Έχουν περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες έκτοτε και ίσως αναρωτιέστε αν αντέδρασε κάποιος στην Κεντρική Υπηρεσία. Εδώ είναι το δράμα: Η μη αντίδραση της πολιτικής και υπηρεσιακής ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών στην μη αντίδραση του Δημήτρη Τσούγκα! Είναι κι αυτό ότι η περίπτωσή του δεν είναι μεμονωμένη, αλλά αντικατοπτρίζει την επικρατούσα σχολή σκέψης στην ελληνική διπλωματία η οποία κανονικοποίησε τη σιωπή στα εθνικά θέματα!
Στον βωμό του "εξευρωπαϊσμού", των "καλών τρόπων" και των "γαλλικών" συντελούνται πολύ άσχημα πράγματα στη Βασιλίσσης Σοφίας καθιστώντας εύπεπτη την απεμπόληση των εθνικών δικαιωμάτων.
Άραγε τι ελπίδες έχει η ελληνική εξωτερική πολιτική απέναντι σε διπλωμάτες σαν τον Τούρκο Φεριντούν Σινιρλίογλου όταν Έλληνες διπλωμάτες δεν μπορούν να εκφράσουν αντίλογο στα σαλόνια, όταν θίγεται η χώρα τους; Τίνος τα συμφέροντα υπηρετούν οι Έλληνες διπλωμάτες στο εξωτερικό, των υπόλοιπων Ευρωπαίων ή των Ελλήνων; Για μία ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι ο συμπλεγματικός ευρωπαϊσμός βλάπτει σοβαρά την υγεία της ελληνικής διπλωματίας...
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου