για τα οποία δεκάδες συμπολίτες μας είχαν οδηγηθεί στην δικαιοσύνη!!!!
«Οι έποικοι διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι μπορεί κάποιος να φτάσει στην Ελλάδα χωρίς διαδικασίες, χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, χωρίς κανένα...πιστοποιητικό που να βεβαιώνει την ταυτότητά του, και οι Έλληνες, αντί να τον μπαγλαρώσουν, να τον κλείσουν σε κέντρο κράτησης μέχρι την απέλασή του, βάζουν τις Ένοπλες Δυνάμεις τους να τους υπηρετούν.
Ταυτόχρονα μαθαίνουν έκπληκτοι ότι, μπαίνοντας στη χώρα μας, δεν έχουν καμία υποχρέωση, αλλά μόνο δικαιώματα–και μάλιστα πολύ περισσότερα από αυτά που έχουν οι νομίμως διαμένοντες, τα κορόιδα οι φορολογούμενοι, δηλαδή.
Κι εμείς δεν θα πηγαίναμε σε έναν τέτοιον ονειρότοπο;»
Τα παραπάνω γράφει, σε πρόσφατο φύλλο της εφημερίδας ‘Δημοκρατία’, ο Παναγιώτης Λιάκος. Γράφει κι αναρωτιέται λοιπόν, ο καλός δημοσιογράφος – και μαζί του εκατομμύρια Έλληνες - πλην όμως δεν λογαριάζει κάτι που έχω επισημάνει και παλιότερα: Σε αυτό εδώ το «Ψευτορωμαίικο» του Πατροκοσμά μας όπου ζούμε, τα «αυτονόητα» έχουν πάψει να υφίστανται. Είχαν αρχίσει να σπανίζουν εδώ και χρόνια, είναι αλήθεια, οδηγήθηκαν όμως σε ολική έκλειψη την τελευταία πενταετία, οπότε και ξεκίνησε η πιο βρώμικη και συστηματική φάση του μαζικού λαθρεποικισμού, η πιο βρώμικη και συστηματική φάση της αλλοίωσης της Ελληνικής Πατρίδας, αλλοίωσης φυλετικής, εθνικής και θρησκευτικής (όπως ολοκληρωμένα την περιέγραψε πρόσφατα κι ο Κώστας Μουτζούρης).
Αφορμή για το σημερινό μου άρθρο στάθηκε η δίκη της αδίστακτης Αφγανικής συμμορίας του διαβόητου "Μασούντ», που έλαβε χώρα τον Σεπτέμβρη στη γειτονική μας Χίο. Της συμμορίας που δικαζόταν για τους βασανισμούς και βιασμούς παιδιών στη Μόρια – με βιντεοσκόπηση μάλιστα της κακοποίησης τους. (Αυτό είναι το πολύ γενικό περίγραμμα της δράσης τους, οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αφορούν ρεπορτάζ σε Αθηναϊκό ταμπλόιντ…). Απ’ ό,τι με πληροφόρησαν φίλοι νομικοί, με 16 (μόνο!) χρονάκια «καθάρισε» ο αρχισυμμορίτης, και με κάτι «ψιλά» οι λοιποί…
Για όσους δεν γνωρίζουν (και είναι οι περισσότεροι) πρόκειται ακριβώς για τη συμμορία που οι Λέσβιοι πατριώτες είχαν πετάξει από την πλατεία Σαπφούς στις 22 του Απρίλη του 2018. Είχα αναφερθεί στην ιστορία αυτή, και σε προηγούμενο άρθρο μου στον Δημοκράτη. Όπως κάποιοι θα θυμούνται, ο εικονιζόμενος με τη φόρμα του Αμερικανικού Στρατού αρχισυμμορίτης, ακολουθούμενος από μια εικοσαριά πρωτοπαλίκαρα του, που οι μισοί βρέθηκαν κι εκείνοι τον Σεπτέμβρη στο «σκαμνί» της Χίου, κι από μερικές δεκάδες γυναικόπαιδα (εν είδη «ασπίδας» και εκβιασμού) είχαν «επελάσει» ένα πρωί από τη Μόρια και είχαν, αμαχητί και ανεμπόδιστα(!), καταλάβει την πλατεία μας.
Επί 6 (έξι) συναπτές ημέρες και νύχτες η κεντρική μας πλατεία είχε έτσι μεταβληθεί σε έναν τεράστιο απόπατο με ό,τι αυτό συνεπαγόταν – για τη Δημόσια Υγεία, πριν και πάνω απ’ όλα, αλλά και …αρωματικά, και «τουριστικά»). Και επί 6 συναπτές ημέρες και νύχτες αντηχούσε η πόλη μας απ’ το γνωστό τους ουρλιαχτό –από την κραυγή δηλαδή που πάντα βλέπαμε να συνοδεύει τα φριχτά μαρτύριαχιλιάδων Ελληνορθοδόξων αδελφών μας της Συρίας.
«Λίπαινε» και κραύγαζε λοιπόν η συμμορία, πάνω στην πλατεία μας, για σχεδόν μία εβδομάδα! Κι όσο για το ποιος ήταν ο απόλυτος αφέντης της κατάληψης, ο εν λόγω πρόσφατα καταδικασθείς Αφγανός δεν το έκρυψε καθόλου: Αυτός γονάτιζε μπροστά απ’ όλους τους άλλους (πάνω σε πολυτελές χαλάκι!) σε όλες τις προσευχές - κι από πίσω του, πάνω σε απλές λινάτσες, σειρά τα δέκα «παλικάρια» του, που τώρα παίζουν τρίλιζα μαζί του στη μπουζού. Αυτός συνομίλαγε με τις Αρχές και τα ΜΜΕ. Και με αυτόν διεξήγαγε τις… άκαρπες συνομιλίες ο δήμαρχος Γαληνός.
Και μπορεί να ακούγεται σαν απίστευτο, μετά και την καταδίκη πλέον των «Μασούντηδων»,στη Χίο,όμως ακόμα και σήμερα είναι πολλοί οι κάθε λογής και απόχρωσης λαθρολάγνοι και «Νο-μπορντεράδες» που ονειρεύονται την …τιμωρία των 400 Λεσβίων πατριωτών! Των Ελλήνων κάθε ηλικίας, που την ευλογημένη αυτή νύχτα πέταξαν την άθλια συμμορία του «Μασούντ» από την πλατεία μας, αποδεικνύοντας πως δεν είναι όλοι ξεπουλημένοι σ’ αυτόν εδώ τον τόπο.
Ας έρθουμε όμως και στο πρόσφατο ελεεινό σκηνικό,αυτό της εξέγερσης στο ΚΥΤ της Μόριας, πριν ενάμιση μήνα. Η ανακοίνωση του προέδρου των Πυροσβεστών του B. Αιγαίου, Γιώργου Ντίνου, περιέγραφε, μεταξύ άλλων: «Σπάσανε τα τζάμια, τα παρμπρίζ, έβγαλαν έξω τους συναδέλφους, τους πήραν τα κλειδιά, πήραν όλα τα προσωπικά αντικείμενα, τα ρούχα, τα πάντα. Δεχτήκαμε επίθεση, βάλανε τα προσωπικά μας αντικείμενα δίπλα και τα καίγανε, φάγανε ξύλο συνάδελφοι, πήγανε στο νοσοκομείο».
Έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον η ζοφερή περιγραφή που μας μετέφεραν οι Πυροσβέστες μας (οι άνθρωποι που σώζουν ζωές!) για το άγριο ξύλο που έστειλε συναδέλφους τους στο νοσοκομείο. (Και βέβαια, διέλυσαν και τρία πυροσβεστικά οχήματα, το κόστος των οποίων πολύ καλά γνωρίζετε ποια …πλούσια κορόιδα θα το πληρώσουν…). Αλλά σίγουρα, το πιο αισχρό και εξοργιστικό στο όλο σκηνικό ήταν η αφαίρεση των ρούχων και των προσωπικών αντικειμένων των ανθρώπων, τα οποία και έκαψαν(!) μπροστά τους. Δεν τους αρκούσε δηλαδή το φυσικό λιντσάρισμα των Πυροσβεστών μας, αλλά πρόσθεσαν και το ηθικό λιντσάρισμα και εξευτελισμό τους! Είδαμε έτσι να ξεδιπλώνεται σε όλο της το «μεγαλείο» η ασύλληπτη μαυροψυχιά των συγκεκριμένων αυτών ατόμων που έδρασαν εκεί -μαυροψυχιά, που μόνο με εκείνη των «Νο-μπορντεράδων» προστατών τους μπορεί να παραβληθεί. Εκτός κι αν προσεγγίσουμε τα αισχρά αυτά σκηνικά αντίστροφα, ως μια ακόμα εκδήλωση του θαυμαστού πολυπολιτισμικού …πλούτου που μας «υπόσχεται» η κυβέρνηση μας (μετεκλογικώς, βεβαίως-βεβαίως). Ενός «πλούτου» που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ακόμα αδυνατούμε να κατανοήσουμε, πολλώ δε μάλλον να εκτιμήσουμε και να αποδεχτούμε…
Αυτά λοιπόν είναι λίγα μόνο από τα «απείρου κάλλους» σκηνικά που συνθέτουν το χωρίς τέλος άθλιο λαθρο-μεταναστευτικό πανηγύρι.Και βέβαια όλη η ειδησεογραφία των ημερών που ακολούθησαν, επιβεβαιώνει αυτόν τον ζόφο, της συστηματικής αλλοίωσης του Ελληνικού Εθνους. Μέσα σε λίγες ημέρες, έμελλε να δούμε απίθανα πράγματα:
- Είδαμε Νοσοκομεία που πληρώθηκαν από το αίμα του Ελληνικού Λαού, όπως το Αμαλία Φλέμιγκ της Πεντέλης, να διατίθενται για να σπιτώσουν λαθρομετανάστες. Και οι Έλληνες της περιοχής, οι τοπικές Αρχές που όρθωσαν το ανάστημα τους, να λοιδορούνται και να σπιλώνονται.
- Είδαμε κι εκατοντάδες πούλμαν να ‘χουν ξαμοληθεί σ’ όλη την επικράτεια, σε αναζήτηση ξενοδοχείων, προκειμένου να μη μείνει κυριολεκτικά γωνιά της Πατρίδας μας που δεν θα αλλοιωθεί ο Ελληνικός της πληθυσμός. Και προσέξτε τη σημαδιακή «λεπτομέρεια»: Σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, προσέγγιζαν τα ξενοδοχεία σε μεταμεσονύκτιες ώρες (Διότι, σου λέει, «θα κοιμούνται οι Έλληνες»!) Βέβαια, παρά τον …«καταδρομικό» (τρομάρα τους) αυτόν σχεδιασμό, τις περισσότερες φορές έφευγαν τελικά κυνηγημένοι, επιβεβαιώνοντας έτσι και τη γνωστή λαϊκή μας ρήση:«Όποιος νύχτα περπατεί …»
- Είδαμε ακόμα, αυτούς που προεκλογικά ανέμιζαν φυλλάδια για δήθεν «κλειστά κέντρα», να διακηρύσσουν τώρα ξετσίπωτα το σχέδιο τους της …«πολυπολιτισμικής Ελλάδας», και να προσθέτουν στη λίστα εκατοντάδες νέα Ελληνικά Σχολεία.
- Και τέλος, «κερασάκι στην τούρτα», είδαμε και τον ανεκδιήγητο αυτόν Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη να δηλώνει θρασύτατα ότι, «όποιοι δεν δέχονται μετανάστες-πρόσφυγες στον τόπο τους, έχουμε τον τρόπο να τους το επιβάλλουμε»! Χρειάζεται να θυμίσω εδώ ότι πρόκειται για το ίδιο άτομο που το Νοέμβρη του 2003 διακήρυσσε πως είναι «αναφαίρετο δικαίωμα» του καθενός να καίει τη Γαλανόλευκη…;
Και παράλληλα με αυτούς, βλέπουμε και την άλλη, την ξεχωριστή «πονεμένη ιστορία», των άθλιων ΜΚΟ. Είναι σε αυτές ακριβώς - και μάλιστα σ’ εκείνες που χρηματοδοτεί ο ανθέλληνας Σόρος–που αναφέρομαι στον τίτλο, γράφοντας για «ανθέλληνες που βιάζονται». Μονάχα που το κρεσέντο τους αυτό, η βιασύνη τους αυτή, δείχνει να μην τους βγάζει σε καλό. Διότι, ο Έλληνας μάλλον άρχισε να ξυπνά απ’ τον μακρύ του λήθαργο. Το ‘δειξε στα Μελίσσια, στη Σάμο, στην Αλεξάνδρεια, στα Βρασνά, στη Λάρισα, στις Σέρρες και στη Νάουσα. Το ‘δειξε και στη Σκύδρα, ακόμα πιο δυναμικά, όπως και στα Γιαννιτσά, όπου οι μαθητές των δύο ΕΠΑΛ διαδήλωσαν μαζικά, με κεντρικό σύνθημα «έξω οι λαθρομετανάστες απ’ τα σχολειά μας». Και στην Κω επίσης, όπου ο λαός με τον Δήμαρχο του επικεφαλής κατέβασαν βαριές μπουλντόζες και φορτηγά στο λιμάνι και, με ολονύκτιο αγώνα, απέκρουσαν την αποβίβαση 77 λαθρομεταναστών από το πλοίο.
Συμπέρασμα,λοιπόν:Σε όποια πόλη,σε όποιο χωριό, σε όποια γειτονιά και σε όποιο Σχολείο οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν και αγωνίστηκαν, δικαιώθηκαν.
Τα παραπάνω γράφει, σε πρόσφατο φύλλο της εφημερίδας ‘Δημοκρατία’, ο Παναγιώτης Λιάκος. Γράφει κι αναρωτιέται λοιπόν, ο καλός δημοσιογράφος – και μαζί του εκατομμύρια Έλληνες - πλην όμως δεν λογαριάζει κάτι που έχω επισημάνει και παλιότερα: Σε αυτό εδώ το «Ψευτορωμαίικο» του Πατροκοσμά μας όπου ζούμε, τα «αυτονόητα» έχουν πάψει να υφίστανται. Είχαν αρχίσει να σπανίζουν εδώ και χρόνια, είναι αλήθεια, οδηγήθηκαν όμως σε ολική έκλειψη την τελευταία πενταετία, οπότε και ξεκίνησε η πιο βρώμικη και συστηματική φάση του μαζικού λαθρεποικισμού, η πιο βρώμικη και συστηματική φάση της αλλοίωσης της Ελληνικής Πατρίδας, αλλοίωσης φυλετικής, εθνικής και θρησκευτικής (όπως ολοκληρωμένα την περιέγραψε πρόσφατα κι ο Κώστας Μουτζούρης).
Αφορμή για το σημερινό μου άρθρο στάθηκε η δίκη της αδίστακτης Αφγανικής συμμορίας του διαβόητου "Μασούντ», που έλαβε χώρα τον Σεπτέμβρη στη γειτονική μας Χίο. Της συμμορίας που δικαζόταν για τους βασανισμούς και βιασμούς παιδιών στη Μόρια – με βιντεοσκόπηση μάλιστα της κακοποίησης τους. (Αυτό είναι το πολύ γενικό περίγραμμα της δράσης τους, οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αφορούν ρεπορτάζ σε Αθηναϊκό ταμπλόιντ…). Απ’ ό,τι με πληροφόρησαν φίλοι νομικοί, με 16 (μόνο!) χρονάκια «καθάρισε» ο αρχισυμμορίτης, και με κάτι «ψιλά» οι λοιποί…
Για όσους δεν γνωρίζουν (και είναι οι περισσότεροι) πρόκειται ακριβώς για τη συμμορία που οι Λέσβιοι πατριώτες είχαν πετάξει από την πλατεία Σαπφούς στις 22 του Απρίλη του 2018. Είχα αναφερθεί στην ιστορία αυτή, και σε προηγούμενο άρθρο μου στον Δημοκράτη. Όπως κάποιοι θα θυμούνται, ο εικονιζόμενος με τη φόρμα του Αμερικανικού Στρατού αρχισυμμορίτης, ακολουθούμενος από μια εικοσαριά πρωτοπαλίκαρα του, που οι μισοί βρέθηκαν κι εκείνοι τον Σεπτέμβρη στο «σκαμνί» της Χίου, κι από μερικές δεκάδες γυναικόπαιδα (εν είδη «ασπίδας» και εκβιασμού) είχαν «επελάσει» ένα πρωί από τη Μόρια και είχαν, αμαχητί και ανεμπόδιστα(!), καταλάβει την πλατεία μας.
Επί 6 (έξι) συναπτές ημέρες και νύχτες η κεντρική μας πλατεία είχε έτσι μεταβληθεί σε έναν τεράστιο απόπατο με ό,τι αυτό συνεπαγόταν – για τη Δημόσια Υγεία, πριν και πάνω απ’ όλα, αλλά και …αρωματικά, και «τουριστικά»). Και επί 6 συναπτές ημέρες και νύχτες αντηχούσε η πόλη μας απ’ το γνωστό τους ουρλιαχτό –από την κραυγή δηλαδή που πάντα βλέπαμε να συνοδεύει τα φριχτά μαρτύριαχιλιάδων Ελληνορθοδόξων αδελφών μας της Συρίας.
«Λίπαινε» και κραύγαζε λοιπόν η συμμορία, πάνω στην πλατεία μας, για σχεδόν μία εβδομάδα! Κι όσο για το ποιος ήταν ο απόλυτος αφέντης της κατάληψης, ο εν λόγω πρόσφατα καταδικασθείς Αφγανός δεν το έκρυψε καθόλου: Αυτός γονάτιζε μπροστά απ’ όλους τους άλλους (πάνω σε πολυτελές χαλάκι!) σε όλες τις προσευχές - κι από πίσω του, πάνω σε απλές λινάτσες, σειρά τα δέκα «παλικάρια» του, που τώρα παίζουν τρίλιζα μαζί του στη μπουζού. Αυτός συνομίλαγε με τις Αρχές και τα ΜΜΕ. Και με αυτόν διεξήγαγε τις… άκαρπες συνομιλίες ο δήμαρχος Γαληνός.
Και μπορεί να ακούγεται σαν απίστευτο, μετά και την καταδίκη πλέον των «Μασούντηδων»,στη Χίο,όμως ακόμα και σήμερα είναι πολλοί οι κάθε λογής και απόχρωσης λαθρολάγνοι και «Νο-μπορντεράδες» που ονειρεύονται την …τιμωρία των 400 Λεσβίων πατριωτών! Των Ελλήνων κάθε ηλικίας, που την ευλογημένη αυτή νύχτα πέταξαν την άθλια συμμορία του «Μασούντ» από την πλατεία μας, αποδεικνύοντας πως δεν είναι όλοι ξεπουλημένοι σ’ αυτόν εδώ τον τόπο.
Ας έρθουμε όμως και στο πρόσφατο ελεεινό σκηνικό,αυτό της εξέγερσης στο ΚΥΤ της Μόριας, πριν ενάμιση μήνα. Η ανακοίνωση του προέδρου των Πυροσβεστών του B. Αιγαίου, Γιώργου Ντίνου, περιέγραφε, μεταξύ άλλων: «Σπάσανε τα τζάμια, τα παρμπρίζ, έβγαλαν έξω τους συναδέλφους, τους πήραν τα κλειδιά, πήραν όλα τα προσωπικά αντικείμενα, τα ρούχα, τα πάντα. Δεχτήκαμε επίθεση, βάλανε τα προσωπικά μας αντικείμενα δίπλα και τα καίγανε, φάγανε ξύλο συνάδελφοι, πήγανε στο νοσοκομείο».
Έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον η ζοφερή περιγραφή που μας μετέφεραν οι Πυροσβέστες μας (οι άνθρωποι που σώζουν ζωές!) για το άγριο ξύλο που έστειλε συναδέλφους τους στο νοσοκομείο. (Και βέβαια, διέλυσαν και τρία πυροσβεστικά οχήματα, το κόστος των οποίων πολύ καλά γνωρίζετε ποια …πλούσια κορόιδα θα το πληρώσουν…). Αλλά σίγουρα, το πιο αισχρό και εξοργιστικό στο όλο σκηνικό ήταν η αφαίρεση των ρούχων και των προσωπικών αντικειμένων των ανθρώπων, τα οποία και έκαψαν(!) μπροστά τους. Δεν τους αρκούσε δηλαδή το φυσικό λιντσάρισμα των Πυροσβεστών μας, αλλά πρόσθεσαν και το ηθικό λιντσάρισμα και εξευτελισμό τους! Είδαμε έτσι να ξεδιπλώνεται σε όλο της το «μεγαλείο» η ασύλληπτη μαυροψυχιά των συγκεκριμένων αυτών ατόμων που έδρασαν εκεί -μαυροψυχιά, που μόνο με εκείνη των «Νο-μπορντεράδων» προστατών τους μπορεί να παραβληθεί. Εκτός κι αν προσεγγίσουμε τα αισχρά αυτά σκηνικά αντίστροφα, ως μια ακόμα εκδήλωση του θαυμαστού πολυπολιτισμικού …πλούτου που μας «υπόσχεται» η κυβέρνηση μας (μετεκλογικώς, βεβαίως-βεβαίως). Ενός «πλούτου» που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ακόμα αδυνατούμε να κατανοήσουμε, πολλώ δε μάλλον να εκτιμήσουμε και να αποδεχτούμε…
Αυτά λοιπόν είναι λίγα μόνο από τα «απείρου κάλλους» σκηνικά που συνθέτουν το χωρίς τέλος άθλιο λαθρο-μεταναστευτικό πανηγύρι.Και βέβαια όλη η ειδησεογραφία των ημερών που ακολούθησαν, επιβεβαιώνει αυτόν τον ζόφο, της συστηματικής αλλοίωσης του Ελληνικού Εθνους. Μέσα σε λίγες ημέρες, έμελλε να δούμε απίθανα πράγματα:
- Είδαμε Νοσοκομεία που πληρώθηκαν από το αίμα του Ελληνικού Λαού, όπως το Αμαλία Φλέμιγκ της Πεντέλης, να διατίθενται για να σπιτώσουν λαθρομετανάστες. Και οι Έλληνες της περιοχής, οι τοπικές Αρχές που όρθωσαν το ανάστημα τους, να λοιδορούνται και να σπιλώνονται.
- Είδαμε κι εκατοντάδες πούλμαν να ‘χουν ξαμοληθεί σ’ όλη την επικράτεια, σε αναζήτηση ξενοδοχείων, προκειμένου να μη μείνει κυριολεκτικά γωνιά της Πατρίδας μας που δεν θα αλλοιωθεί ο Ελληνικός της πληθυσμός. Και προσέξτε τη σημαδιακή «λεπτομέρεια»: Σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, προσέγγιζαν τα ξενοδοχεία σε μεταμεσονύκτιες ώρες (Διότι, σου λέει, «θα κοιμούνται οι Έλληνες»!) Βέβαια, παρά τον …«καταδρομικό» (τρομάρα τους) αυτόν σχεδιασμό, τις περισσότερες φορές έφευγαν τελικά κυνηγημένοι, επιβεβαιώνοντας έτσι και τη γνωστή λαϊκή μας ρήση:«Όποιος νύχτα περπατεί …»
- Είδαμε ακόμα, αυτούς που προεκλογικά ανέμιζαν φυλλάδια για δήθεν «κλειστά κέντρα», να διακηρύσσουν τώρα ξετσίπωτα το σχέδιο τους της …«πολυπολιτισμικής Ελλάδας», και να προσθέτουν στη λίστα εκατοντάδες νέα Ελληνικά Σχολεία.
- Και τέλος, «κερασάκι στην τούρτα», είδαμε και τον ανεκδιήγητο αυτόν Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη να δηλώνει θρασύτατα ότι, «όποιοι δεν δέχονται μετανάστες-πρόσφυγες στον τόπο τους, έχουμε τον τρόπο να τους το επιβάλλουμε»! Χρειάζεται να θυμίσω εδώ ότι πρόκειται για το ίδιο άτομο που το Νοέμβρη του 2003 διακήρυσσε πως είναι «αναφαίρετο δικαίωμα» του καθενός να καίει τη Γαλανόλευκη…;
Και παράλληλα με αυτούς, βλέπουμε και την άλλη, την ξεχωριστή «πονεμένη ιστορία», των άθλιων ΜΚΟ. Είναι σε αυτές ακριβώς - και μάλιστα σ’ εκείνες που χρηματοδοτεί ο ανθέλληνας Σόρος–που αναφέρομαι στον τίτλο, γράφοντας για «ανθέλληνες που βιάζονται». Μονάχα που το κρεσέντο τους αυτό, η βιασύνη τους αυτή, δείχνει να μην τους βγάζει σε καλό. Διότι, ο Έλληνας μάλλον άρχισε να ξυπνά απ’ τον μακρύ του λήθαργο. Το ‘δειξε στα Μελίσσια, στη Σάμο, στην Αλεξάνδρεια, στα Βρασνά, στη Λάρισα, στις Σέρρες και στη Νάουσα. Το ‘δειξε και στη Σκύδρα, ακόμα πιο δυναμικά, όπως και στα Γιαννιτσά, όπου οι μαθητές των δύο ΕΠΑΛ διαδήλωσαν μαζικά, με κεντρικό σύνθημα «έξω οι λαθρομετανάστες απ’ τα σχολειά μας». Και στην Κω επίσης, όπου ο λαός με τον Δήμαρχο του επικεφαλής κατέβασαν βαριές μπουλντόζες και φορτηγά στο λιμάνι και, με ολονύκτιο αγώνα, απέκρουσαν την αποβίβαση 77 λαθρομεταναστών από το πλοίο.
Συμπέρασμα,λοιπόν:Σε όποια πόλη,σε όποιο χωριό, σε όποια γειτονιά και σε όποιο Σχολείο οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν και αγωνίστηκαν, δικαιώθηκαν.
Το ελεεινό πανηγύρι του μαζικού αφελληνισμού οσονούπω τελειώνει, και ο κάθε κατεργάρης θα κληθεί να λάβει θέση στον πάγκο του…
πηγη
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου