Ο Αλέξης Κούγιας με πρόλαβε. Σκόπευα να διατυπώσω τα ίδιες σε γενικές γραμμές επιφυλάξεις και ανησυχίες για την αντίδραση δικαστών και πολιτικών στην ανακοίνωση της απόφασης για τη....
Χρυσή Αυγή.Όπως και ο συνάδελφός μου, έτσι και εγώ δεν συμμετείχα στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Παραστάθηκα σε ελάχιστες αρχικές συνεδρίες, αλλά στη συνέχεια αποχώρησα, καθώς δεν μπορούσα να ανεχθώ την πολιτικοποίηση της ποινικής δίκης, με τις συνεχείς σχετικές αντεγκλήσεις των δύο πλευρών.
Στην προδικασία όμως, και μετά την προσωρινή κράτηση Νίκου Μιχαλολιάκου και Χρήστου Παππά, αμφότεροι συμμετείχαμε. Εκείνος είχε αναλάβει για ένα μικρό διάστημα την υπεράσπιση του Στάθη Μπούκουρα, εγώ ανέλαβα για μεγάλο χρονικό διάστημα την υπεράσπιση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, και ειδικότερα του Νίκου Μιχαλιολάκου, του Ηλία Κασιδιάρη, του Χρήστου Παππά και του Αρτέμη Ματθαιόπουλου.
Την υπεράσπιση αυτή ανέλαβα μετά από σχετική πρόταση που μου έγινε από τον συνάδελφό μου και αδελφό του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Τάκη Μιχαλόλια, κατά τη διάρκεια της δίκης στην οποία υπερασπιζόμουν τον Θωμά Μητρόπουλο στην υπόθεση των “στημένων” του ποδοσφαίρου. Στην ίδια δίκη μου ζητήθηκε και από τον εν τω μεταξύ αποβιώσαντα Μάκη Ψωμιάδη να υπερασπιστώ τον ξάδερφό του διευθύνοντα σύμβουλο της ΠΑΕ ΑΕΚ, στη σχετική δίκη.
Είχα ζητήσει χρόνο να μελετήσω τη δικογραφία για να αποφασίσω εάν θα αναλάβω την υπεράσπιση αρχικά του κ. Μιχαλολιάκου. Διαπίστωσα ότι στη δικογραφία αυτή υπήρχε πλήθος δικονομικών και άλλων παραβάσεων. Όπως έχω επανειλημμένα και σε όλους τους τόνους ξεκαθαρίσει, στο ζήτημα της τήρησης της νομοθεσίας είμαι απόλυτος. Οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται για όλους το ίδιο. Γιατί, όπως είχα τότε πει, εάν στο όνομα του αντιφασισμού κάναμε τότε εκπτώσεις στην απόδοση του δικαίου, αυτό θα το βρίσκαμε μπροστά μας σε επόμενες υποθέσεις, όταν κατηγορούμενοι δεν θα είναι αναγκαία ναζιστές.
Την υπεράσπιση -με μεγάλη επιτυχία τολμώ να πω- αρχικά του κ. Μιχαλολιάκου και εν συνεχεία των υπολοίπων, την ανέλαβα όμως με ένα όρο: Να διαδηλώνω δημόσια την απέχθειά μου στον φασισμό και τον ναζισμό. Ο όρος έγινε δεκτός και είναι γνωστές οι σχετικές δημόσιες δηλώσεις μου σε όλα τα ΜΜΕ:
Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκα και με την υπεράσπιση του Ηλία Κασιδιάρη στη δίκη με την Λιάνα Κανέλλη: Ήταν νομικά αδιανόητο να χαρακτηρίζεται ένα χαστούκι επικίνδυνη σωματική βλάβη. Μετά από πολύωρη διαδικασία στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, το οποίο αντιμετώπισε την κατηγορία όχι ως λαϊκό δικαστήριο αλλά ως δικαστήριο που λειτουργεί με όρους ανεξαρτησίας και σεβασμού στο Ποινικό Δίκαιο και τη Δικονομία, αναγνωρίστηκε ότι το χαστούκι είναι απλή σωματική βλάβη και όχι επικίνδυνη. Ο Ηλίας Κασιδιάρης απηλλάγη, δεδομένου ότι η Λιάνα Κανέλλη δεν είχε καταθέσει έγκληση. Θεωρώ μεγάλη τιμή μου που συνέβαλα στη διάσωση του κύρους της Δικαιοσύνης με την συμβολή μου στην έκδοση της απόφασης αυτής.
Στο ίδιο πλαίσιο ανέλαβα και την προσφυγή του Αρτέμη Ματθαιόπουλου κατά του εντάλματος προσωρινής κράτησής του, μετά την ανάκριση στην οποία είχε παραστεί άλλος συνάδελφός μου. Γιατί έκρινα ότι δεν πληρούντο οι προϋποθέσεις για την προσωρινή αυτή κράτηση. Και δικαιώθηκα από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο με βούλευμά του δέχθηκε την προσφυγή που συνέταξα και υπέβαλα για λογαριασμό του βουλευτή τότε τη Χρυσής Αυγής.
Σημειώνω ότι αμφότερες αυτές οι περιπτώσεις εντάσσονται σε ένα όχι απλά αρνητικό, αλλά απολύτως εχθρικό τότε κλίμα, τόσο σε επίπεδο Δικαιοσύνης και πολιτικής ηγεσίας, όσο και σε επίπεδο δημοσιότητας. Παρά ταύτα δικαιώθηκα.
Είναι γνωστή επίσης η σφοδρή αντίδρασή μου σε δικαστικές αποφάσεις που θεωρούσα ότι αντιτίθεντο στα πραγματικά περιστατικά και στο δίκαιο. Όπως στην περίπτωση της προσωρινής κράτησης του Ηλία Κασιδιάρη για μία απαράδεκτη κακουργηματική κατηγορία (η οποία, όπως πληροφορήθηκα χθες, κατέπεσε στη δίκη) για κατοχή δύο όπλων, αμφοτέρων με νόμιμη άδεια, εκ των οποίων δε το ένα ανήκε σε τρίτο πρόσωπο (στον πατέρα τού τότε βουλευτή). Όπως είπαμε, άλλο η απεχθής ιδεολογία κάποιου προσώπου και τα εγκλήματα που μπορεί να έχει διαπράξει, και άλλο το δίκαιο. Αυτό πρέπει να εφαρμοστεί με την ίδια αυστηρότητα και ευλάβεια, είτε πρόκειται για Άγιο είτε για τον Σατανά τον ίδιο. Αλλιώς δεν μιλάμε για κράτος δικαίου. Αλλά για άναρχο κράτος και λαϊκά δικαστήρια.
Στο πνεύμα αυτό, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τη δήλωση του συναδέλφου μου Αλέξη Κούγια, ο οποίος διατύπωσε εύλογες ανησυχίες για την αντιμετώπιση που είχε η ανακοίνωση χθες της απόφασης του δικαστηρίου στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Θα προσέθετα μάλιστα ότι σε μεγάλο ατόπημα, κατά την κρίση μου, υπέπεσε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος ανεπίτρεπτα σχολίασε την απόφαση, ενώ αυτή δεν είναι αμετάκλητη, είναι σε πρώτο βαθμό και σαφέστατα ισχύει ακόμη το τεκμήριο της αθωότητας. Η δήλωση του πρωθυπουργού, εκτός των άλλων, δημιουργεί και τις προϋποθέσεις να στραφούν οι καταδικασθέντες κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ενώ τίθενται και δικονομικά ζητήματα ενόψει της δίκης στο Πενταμελές Εφετείο, στο οποίο θα γίνει η δίκη από την αρχή, μετά την έφεση που θα ασκήσουν οι καταδικασθέντες χθες από το Τριμελές Εφετείο. Η δε διάκριση του Κυριάκου Μητσοτάκη μεταξύ των δηλώσεων που κάνει ως πρωθυπουργός και αυτών που κάνει ως απλός πολίτης, είναι επίσης ανεπίτρεπτη. Να παραιτηθεί από πρωθυπουργός και να κάνει όσες δηλώσεις θέλει ως Κυριάκος Μητσοτάκης. Όσο είναι πρωθυπουργός, οι όποιες δηλώσεις είναι του πρωθυπουργού της χώρας και όχι του πολίτη Κυριάκου Μητσοτάκη. Την ασυλία τους την υπερασπίζονται με πάθος στη Βουλή. Επικαλούνται πάντα την πρωθυπουργική, υπουργική ή βουλευτική ιδιότητά τους. Δεν μπορούνε να τα έχουν όλα δικά τους.
Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ ΑΛΕΞΗ ΚΟΥΓΙΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ:
ΔΗΛΩΣΗ ΑΛΕΞΙΟΥ ΚΟΥΓΙΑ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΔΙΚΑΣΤΩΝ, ΑΡΧΗΓΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Σ’ αυτήν τη δίκη επέλεξα να μην είμαι συνήγορος ουδενός εκ των κατηγορουμένων, όμως είμαι δικηγόρος. Είμαι 47 χρόνια στα Δικαστήρια. Είμαι πλέον 70 ετών. Έχω υπερασπιστεί κατηγορουμένους για τρομοκρατία, οι οποίοι έχουν αθωωθεί –υπόθεση ΕΛΑ -, αφού έχουν καταδικαστεί στον α΄ βαθμό. Έχω υπερασπιστεί τον πλέον αντιπαθή αστυνομικό για την άδικη ανθρωποκτονία εις βάρος του αείμνηστου Γρηγορόπουλου.
Όλα αυτά τα χρόνια, δεν έχω λείψει ούτε μία ημέρα από τις δικαστικές αίθουσες όλης της ελληνικής επικράτειας, μ’ έναν και μοναδικό σκοπό, το σκοπό που πρέπει να έχουν όλοι οι επαρκείς και έντιμοι δικηγόροι: Να βοηθώ τους δικαστές να εκδίδουν δίκαιες αποφάσεις.
Η σημερινή ανακοίνωσις της Ενώσεως Δικαστών, αλλά και οι προσωπικές τοποθετήσεις αρχηγών κομμάτων, πρωθυπουργών και πρώην πρωθυπουργών, υπουργών, βουλευτών, κορυφαίων δημοσιογράφων, αλλά και σύσσωμου του πολιτικού κόσμου, μού έχουν δημιουργήσει αμήχανα συναισθήματα, γιατί μού είναι αδύνατον να διανοηθώ ότι σε μία χώρα, που δίδαξε νομικό πολιτισμό, όταν παγκοσμίως επικρατούσαν τα λαϊκά δικαστήρια, και η οποία χώρα με πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση θεσμοθέτησε το σεβασμό στο τεκμήριο αθωότητας, μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση για την παράνομη συμπεριφορά ενός συνανθρώπου μας, όσο αντιπαθής κι αν είναι αυτός, οιουδήποτε χρώματος αν είναι αυτός, οποιουδήποτε κοινωνικού συστήματος αν είναι οπαδός, καταργείται το τεκμήριο αθωότητος, καταπατώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Λυπάμαι τους συναδέλφους μου, που επί έξι χρόνια, είτε ήταν συνήγοροι πολιτικής αγωγής – υποστηρίξεως της κατηγορίας, είτε ήταν συνήγοροι υπερασπίσεως, αγωνίστηκαν να βοηθήσουν το δικαστήριο να εκδώσει μία δίκαιη απόφαση.
Η απόφαση αυτή πρέπει να γίνει από όλους σεβαστή, όμως είναι μία πρώτη απόφαση.
Απευθύνω μία έκκληση κι εκφράζω μία ανησυχία: Να αφήσουμε τη δικαιοσύνη πραγματικά ανεξάρτητη κι ανεπηρέαστη. Να αφήσουμε τους δικαστές έξω από πολιτικά παιχνίδια, γιατί δυστυχώς οι σημερινές θριαμβολογίες για την καταδίκη όλων αυτών των αντιπαθών και μισητών ανθρώπων, στο τέλος θα καταργήσουν τόσο την ανεξαρτησία των δικαστών, που θα γίνουν υποχείρια των πολιτικών, όσο και την ίδια την δικαιοσύνη, η οποία πρέπει να παραμένει ανεξάρτητη, ως το απόλυτο θεμέλιο της δημοκρατίας.
Εύχομαι η σημερινή μου τοποθέτηση να μην τύχει παρερμηνειών είτε από σκοπιμότητα, είτε από άγνοια, γιατί εκφράζει τους προβληματισμούς, νομικούς κι ανθρώπινους, ενός δικηγόρου που χρόνια θεωρεί τα δικαστήρια σπίτι του, τους δικαστές, τους εισαγγελείς και τους συναδέλφους του οικογένειά του.
Αθήνα, 7/10/2020
Με εκτίμηση
Αλέξιος Κούγιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου