Στις 2 Ιουλίου 1944, σε Λαϊκό Δικαστήριο του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, στο χωριό Ζυγοβίστι Γορτυνίας, δικάστηκαν τέσσαρες δάσκαλοι και ένας αγρότης.
Και οι 5 είχαν κρατηθεί τουλάχιστον 2 μήνες σε Στρατόπεδα Κρατουμένων του ΕΑΜ/ΚΚΕ, οι 3 στο χωριό Λάστα και οι 2 στο Ζυγοβίστι, και είχαν βασανιστεί άγρια!…
Και οι 5 είχαν κρατηθεί τουλάχιστον 2 μήνες σε Στρατόπεδα Κρατουμένων του ΕΑΜ/ΚΚΕ, οι 3 στο χωριό Λάστα και οι 2 στο Ζυγοβίστι, και είχαν βασανιστεί άγρια!…
Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ
Τα ονόματα των 4 δασκάλων: Παρασκευάς Δημητρακάκης από το Αλεποχώρι Μαντινείας, Παναγιώτης και Άννα Καραλέκκα από τη Μεγαλόπολη, και Παναγιώτης Παπαγεωργίου από τις Ρίζες Τεγέας. Ο αγρότης ήταν ο Γεώργιος Κατσίνης από την Κερασίτσα Τεγέας. Ένας πέμπτος δάσκαλος, ονόματι Καρκαζής από τις Ρίζες, που είχε κλεισθεί μαζί τους στο Στρατόπεδο Κρατουμένων της Λάστας, πέθανε πριν τη δίκη.
Στο τέλος της «δίκης», τους ανακοινώθηκε ότι ήταν αθώοι και μπορούσαν να επιστρέψουν στα χωριά τους.
Κάποιοι όμως που εμφανίστηκαν εμπρός τους, δήθεν τυχαία και με φιλική διάθεση, τους συνέστησαν δήθεν για την ασφάλειά τους να μείνουν εκείνο το βράδυ στο χωριό και να αναχωρήσουν το επόμενο πρωϊ.
Όμως, οι άνθρωποι αυτοί ήταν οι σφαγείς της ΟΠΛΑ. Γνωρίζοντες που κατέλυσαν για να περάσουν τη νύχτα, τους συνέλαβαν και μέσα στη νύχτα τους οδήγησαν δεμένους έξω από το χωριό, στο λόφο Μπολιζοβο,και εκεί τους δολοφόνησαν και πέταξαν τις σωρούς τους στην Καταβόθρα του Ανεμόνυλου.Παραπλήσια διαδικασία ακολουθήθηκε σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις το 1943-44 από το ΕΑΜ/ΚΚΕ. Ήταν μιά εξαιρετικά απάνθρωπη πλευρά των Λαϊκών Δικαστηρίων του ΕΑΜ/ΚΚΕ . Ο κανόνας ήταν να λαμβάνεται η απόφαση πριν τη δίκη από τους «υπεύθυνους», και να ανακοινώνεται μόνο στον «πρόεδρο». Ενώ όμως η μυστική απόφαση ήταν να εκτελεστεί ο κατηγορούμενος, το δικαστήριο είτε του ανακοίνωνε ότι ήταν αθώος ή ότι στη θανατική του καταδίκη δινόταν αναστολή 1 έως 3 ετών.
Και στην μιά και στην άλλη περίπτωση, ο κατηγορούμενος ελευθερωνόταν και έπαιρνε άδεια να γυρίσει στο σπίτι του. Ταυτόχρονα όμως στελνόταν και σήμα στην ΟΠΛΑ είτε του χωριού του, είτε του χωριού στο οποίο δικαζόταν, να συλληφθεί και να εκτελεστεί χωρίς καμία άλλη διαδικασία, συχνά κατά τη διαδρομή της επιστροφής!
Σε ελάχιστες περιπτώσεις υπήρξε ανατροπή της προελημένης απόφασης από κάποιο απρόβλεπτο γεγονός ή την παρέμβαση κάποιου σημαντικού προσώπου. (Αυτά έγιναν γνωστά από τη δίκη ενός των σφαγέων αργότερα) (Από το έργο μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ», Τόμος Β΄).
Τα ονόματα των 4 δασκάλων: Παρασκευάς Δημητρακάκης από το Αλεποχώρι Μαντινείας, Παναγιώτης και Άννα Καραλέκκα από τη Μεγαλόπολη, και Παναγιώτης Παπαγεωργίου από τις Ρίζες Τεγέας. Ο αγρότης ήταν ο Γεώργιος Κατσίνης από την Κερασίτσα Τεγέας. Ένας πέμπτος δάσκαλος, ονόματι Καρκαζής από τις Ρίζες, που είχε κλεισθεί μαζί τους στο Στρατόπεδο Κρατουμένων της Λάστας, πέθανε πριν τη δίκη.
Στο τέλος της «δίκης», τους ανακοινώθηκε ότι ήταν αθώοι και μπορούσαν να επιστρέψουν στα χωριά τους.
Κάποιοι όμως που εμφανίστηκαν εμπρός τους, δήθεν τυχαία και με φιλική διάθεση, τους συνέστησαν δήθεν για την ασφάλειά τους να μείνουν εκείνο το βράδυ στο χωριό και να αναχωρήσουν το επόμενο πρωϊ.
Όμως, οι άνθρωποι αυτοί ήταν οι σφαγείς της ΟΠΛΑ. Γνωρίζοντες που κατέλυσαν για να περάσουν τη νύχτα, τους συνέλαβαν και μέσα στη νύχτα τους οδήγησαν δεμένους έξω από το χωριό, στο λόφο Μπολιζοβο,και εκεί τους δολοφόνησαν και πέταξαν τις σωρούς τους στην Καταβόθρα του Ανεμόνυλου.Παραπλήσια διαδικασία ακολουθήθηκε σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις το 1943-44 από το ΕΑΜ/ΚΚΕ. Ήταν μιά εξαιρετικά απάνθρωπη πλευρά των Λαϊκών Δικαστηρίων του ΕΑΜ/ΚΚΕ . Ο κανόνας ήταν να λαμβάνεται η απόφαση πριν τη δίκη από τους «υπεύθυνους», και να ανακοινώνεται μόνο στον «πρόεδρο». Ενώ όμως η μυστική απόφαση ήταν να εκτελεστεί ο κατηγορούμενος, το δικαστήριο είτε του ανακοίνωνε ότι ήταν αθώος ή ότι στη θανατική του καταδίκη δινόταν αναστολή 1 έως 3 ετών.
Και στην μιά και στην άλλη περίπτωση, ο κατηγορούμενος ελευθερωνόταν και έπαιρνε άδεια να γυρίσει στο σπίτι του. Ταυτόχρονα όμως στελνόταν και σήμα στην ΟΠΛΑ είτε του χωριού του, είτε του χωριού στο οποίο δικαζόταν, να συλληφθεί και να εκτελεστεί χωρίς καμία άλλη διαδικασία, συχνά κατά τη διαδρομή της επιστροφής!
Σε ελάχιστες περιπτώσεις υπήρξε ανατροπή της προελημένης απόφασης από κάποιο απρόβλεπτο γεγονός ή την παρέμβαση κάποιου σημαντικού προσώπου. (Αυτά έγιναν γνωστά από τη δίκη ενός των σφαγέων αργότερα) (Από το έργο μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ», Τόμος Β΄).
Ευχαριστώ Πολύ για τις Κοινοποιήσεις των Αναρτήσεων και για τις Συστάσεις της Ομάδος στους Φίλους σας!
Εδώ: https://www.facebook.com/groups/345086039275212/
Εδώ: https://www.facebook.com/groups/345086039275212/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου