Καιρός του σιγάν....

Υπό Παρθενίου Δ. Ασημίδη στη Romfea.gr
Αρχιμανδρίτου Ι.Μ. Σιδηροκάστρου

Ήδη βρισκόμαστε στην τελευταία εβδομάδα της Μ. Τεσσαρακοστής....

Η ευσέβεια του λαού μας την ονόμασε «Βουβή» ή «Κουφή», δια τον λόγο ότι κατ' αυτήν δεν ακούγονται οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου.

Όμως υπάρχει και ένας άλλος λόγος, ο οποίος υπάρχει μια τέτοια εβδομάδα. Το προσωνύμιο
αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Αποτελεί την προετοιμασία μας να ακολουθήσουμε τον Κύριο στο Πάθος του.

Ένα πάθος το οποίο ο Κύριος το βάδισε τηρώντας σιγή.

Επί τρία χρόνια μιλούσε. Δίδασκε. Θεράπευε. Τώρα σιωπά!

Στις κατηγορίες που του καταλογίζουν απαντά με την σιωπή Του.

Πορεύεται την οδό του μαρτυρίου Του Βουβός. Μηδέν αποκρινόμενος. Μηδένα κατακρίνων.

Τώρα, που εμείς βρισκόμαστε σε μια παρόμοια θέση. Σε μια οδό μαρτυρίου. Σε ένα δικό μας Γολγοθά.

Γιατί να μην τον μιμηθούμε; Γιατί να μιλάμε διαρκώς σχολιάζοντας, κρίνοντας και κατακρίνοντας;

Γιατί τέτοιες άγιες μέρες να κάνουμε το χατίρι του διαβόλου και να προσθέτουμε ένα ακόμη βάρος στην ψυχή μας: Θα ανεβούμε το Γολγοθά που βρίσκεται μπροστά μας. Θα υποφέρουμε στον δικό μας «Σταυρό».

Ίσως θα χρειαστεί να υπομένουμε τον δικό μας «τάφο». Το δικό μας «θάνατο». Όμως μετά θα έρθει η ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ.

Καλό Πάσχα! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!

πηγή

πηγή