Σήκω ορέ. Φέρσου σαν Έλληνας... Η ζωή σου δεν έχει τελειώσει... Μην μένεις άλλο ναυαγός... Οκτώ χρόνια δεν είναι αρκετά;

Πάντα οι άλλοι θα φταίνε; Και σύ ξαπλωμένος στον καναπέ περιμένεις την ανάπτυξη;....

 Πέρασε η ώρα. Μεσάνυχτα και κάτι...

Διαβάζω την γραφή του φίλου μου του Χάρη στο F/B και το ηφαίστειο των σκέψεών μου ξυπνάει. Ήθελα από καιρό να γράψω τις σκέψεις μου. Να τις μοιρασθώ μαζί σας.

- Δεν μου αρέσει η όλη κατάσταση της Χώρας μου. Της πιο όμορφης Χώρας του κόσμου!

- Δεν μου αρέσει οι νέοι είτε να μαραζώνουν στα όνειρά τους είτε να φεύγουν για άλλες Χώρες. Και οι γονείς να μένουν εδώ μόνοι, χωρίς να έχουν το παιδί τους να τους κλείσει τα μάτια όταν φύγουν από αυτή την ζωή.

- Δεν μου αρέσει η αδράνεια. Δεν μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους ξαπλωμένους σε καναπέ από το ΙΚΕΑ να τους αποκοιμίζει το Τούρκικο σήριαλ.

- Ούτε νέους στείρους από ιδέες και δημιουργικότητα να κάθονται μπροστά από ένα χαζοκούτι που το λένε laptop ή το κινητό τους και να στέλνουν μηνύματα. Το πηγάδι της φαντασίας και της ζωντάνιας τους να έχει στερέψει...

Κάτι φταίει...

* Δεν μπορεί το παρθένο ελαιόλαδο που παράγουμε να το πωλούμε για φραγκοδίφραγκα σους Ιταλούς και αυτοί να το εμφιαλώνουν και να το πωλούν στην τριπλάσια τιμή!

* Δεν μπορεί το καρπούζι μας να το εξάγουμε με 0,10 ευρώ το κιλό και σε άλλες Χώρες να πωλείται 1,00 ευρώ η φέτα!

* Δεν μπορούν τα πορτοκάλια μας να σαπίζουν στα χωράφια και στα Super Market να πωλούνται εισαγωγής!

* Δεν μπορεί να επενδύουμε σε νέους επιστήμονες (γιατρούς, Μηχανικούς, κλπ) και όταν ολοκληρώσουν τις σπουδές τους να φεύγουν για μόνιμα στο εξωτερικό.

 Πρέπει να σηκωθούμε ορέ, όπως θα έλεγε ο Γέρος του Μοριά. Πόλεμο έχουμε. Διαφορετικό, αλλά πόλεμο...

Οι στόχοι είναι εκεί μπροστά μας...

Πόσο άλλο θα περιμένουμε στην αίθουσα αναμονής για να έλθει η ανάπτυξη; Οκτώ χρόνια δεν είναι αρκετά;

- Και το λάδι μας μπορούμε να εμφιαλώνουμε και να το εξάγουμε

- Και για τα πορτοκάλια μας και τα καρπούζια μας να βρούμε αγορές

- Και τον τουρισμό μας μπορούμε να εκμεταλλευτούμε

- Και τον ιατρικό - θεραπευτικό τουρισμό να αναπτύξουμε

 Μπορεί όλα να δείχνουν δύσκολα και στραβά, όμως θα τα καταφέρουμε.

Δεν είναι καλή η αποτυχία και ειδικότερα χωρίς προσπάθεια.

Έχε πίστη στα όνειρά σου!

Δεν είσαι νεκρός! Οι νεκροί δεν νιώθουν δεν δημιουργούν, δεν ονειρεύονται.

Αυτό είναι η ζωή: Μια μυστήρια θάλασσα που άλλοτε θα είναι φουρτουνιασμένη με κύματα και άλλοτε γαλήνια. Θέλει συνεχή τρέλα και θέληση να την εξερευνήσεις.

Η ζωή σου δεν έχει τελειώσει. Μην μένεις άλλο ναυαγός. Διεκδίκησε τα όνειρά σου, υπερασπίσου και κάνε πράξη τις ιδέες σου.

Γράφει ο Γιάννης Αγγελίδης, Οικονομολόγος

πηγή