Όταν οι αριστεράντζες εγχώριοι αλληλέγγυοι ανακάλυψαν τον έμμισθο "εθελοντισμό" των ΜΚΟ, κάποιοι από εμάς είχαν κάνει χιλιόμετρα σε εμπόλεμες ζώνες ή σε χώρες με ακραίες φυσικές καταστροφές, προασπίζοντας την ανθρώπινη ζωή, παραδίδοντας ανθρωπιστική βοήθεια, βουτώντας κυριολεκτικά μέσα στο αίμα ή τον θάνατο και μεταφέροντας παιδιά για να τα σώσουμε, χωρίς να πάρουμε ούτε ένα σεντ....
Όταν οι αριστεράντζες εγχώριοι αλληλέγγυοι καρπώνονταν 700 εκατομμύρια ευρώ από ένα χρεωκοπημένο κράτος για να ταίσουν εισβολείς και εποικιστές, κάποιοι από εμάς κρατούσαν το χέρι των Ελλήνων που δεν είχαν να ταίσουν τα παιδιά τους, διανέμαμε επισιτιστική βοήθεια αθόρυβα και με αξιοπρέπεια, στηρίζαμε νομικά όσους ήθελαν να σώσουν τα σπίτια τους και χορηγούσαμε πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μέσα στους δρόμους για όσους δεν μπορούσαν και δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν χρήση του δημοσίου συστήματος υγείας, χωρίς να παίρνουμε ούτε ένα ευρώ από το κράτος και με μόνη στήριξη τους ιδιώτες.
Όταν οι αριστεράντζες εγχώριοι αλληλέγγυοι, επί χρήμασι ανθρωπιστές, δίδασκαν στους λαθρομετανάστες πως να εξαπατούν το κράτος και τον Ελληνικό λαό, παριστάνοντας τους κατατρεγμένους, κάποιοι από εμάς ξέθαβαν πνιγμένους στη Μάνδρα τσαλαβουτώντας στη λάσπη μέχρι το γόνατο και καμένους στο Μάτι, όταν στα μάτια μας έρχονταν στάχτη και σπίθες αλλά συνεχίζαμε και μαγειρεύαμε για να έχουν φαγητό οι πλημμυροπαθείς, οι πυρόπληκτοι και τα σώματα ασφαλείας που δρούσαν χωρίς το κράτος να τους προσφέρει ούτε ένα μπουκάλι νερό, με μόνη στήριξη τις χορηγείες από ιδιώτες και εταιρείες και έχοντας στα ρουθούνια μας την οσμή του θανάτου.
Όταν οι αριστεράντζες εγχώριοι αλληλέγγυοι, επί χρήμασι ανθρωπιστές, κλαψούριζαν πάνω από στημένες φωτογραφίες πνιγμένων, κάποιοι από εμάς πηγαίναμε στις γωνίες για να κρύψουμε τα δάκρυα μας από το θρήνο των μανάδων τις Κυριακές τα απογεύματα, όταν έφευγαν από τα επισκεπτήρια των ορφανοτροφείων που είχαν αφήσει τα παιδιά τους γιατί δεν μπορούσαν να τα θρέψουν και μεταφέραμε φαγητά και δώρα στις γιορτές για να αισθανθούν και τα Ελληνόπουλα παιδιά με μόνη βοήθεια το φιλότιμο των χειμαζώμενων Ελλήνων.
Όταν οι αριστεράντζες εγχώριοι αλληλέγγυοι, επί χρήμασι ανθρωπιστές, έβγαζαν άναρθρες κραυγές για τις συνθήκες διαβίωσης των λαθρομεταναστών μέσα στα κοντέινερ με τα κρεββάτια, τα air condition και το ζεστό νερό, κάποιοι από εμάς μάζευαν άστεγους για να μην πεθάνουν από το κρύο, ή τη ζέστη και μοίραζαν γεύματα στους δρόμους ακόμα και ανήμερα Χριστούγεννα, πρωτοχρονιά ή Πάσχα, με μόνη υποστήριξη τις χορηγίες από ιδιώτες.
Γι αυτό σας το λέω και δημόσια, ΣΚΑΣΤΕ επιτέλους όλοι εσείς οι επί χρήμασι "πόρνες" των ΜΚΟ, που τρώτε με χίλιες μασέλες και σεβαστείτε τους πραγματικούς εθελοντές και ανθρώπους.
Η υπομονή μου εξαντλείτε και πιστέψτε με δεν θα είναι για καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου