323 π.Χ.: Ο Μέγας Αλέξανδρος πεθαίνει στη Βαβυλώνα μετά από σύντομη ασθένεια. Είχε ανεβάσει πυρετό,...
δύο εβδομάδες νωρίτερα, στη διάρκεια ενός συμποσίου. Ακόμη και σήμερα δεν έχει εξακριβωθεί το αίτιο του θανάτου του.Σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό Διόδωρο όλα ξεκίνησαν όταν ο Αλέξανδρος ήπιε άκρατον οίνο σε ένα συμπόσιο και λίγο μετά ασθένησε.
Σύμφωνα και με τα γραπτά του Πτολεμαίου, που παραμένουν αμφισβητούμενα παρόλο που ο Αρριανός και ο Πλούταρχος τα επικύρωσαν ως την πιο αξιόπιστη καταγραφή των τελευταίων ημερών του Αλέξανδρου, μόλις επέστρεψε από το συμπόσιο ανέβασε υψηλό πυρετό, ένιωσε έντονους πόνους, ναυτία, βραδυκαρδία, υπόταση και σοβαρή μυϊκή αδυναμία και μέσα σε 12 μέρες οδηγήθηκε σε παραλυτική κατάσταση. Δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει, ούτε να κινηθεί. Έτσι αποχαιρέτησε τα στρατεύματά του κουνώντας μόνο τα βλέφαρα και πέθανε σε ηλικία μόνο 32 ετών.
Ασθένεια
Επικρατέστερη για τους ιστορικούς εκδοχή φαίνεται να είναι η ασθένεια. Μεταξύ των ιατρικών «σεναρίων» που έχουν κατά καιρούς προταθεί για τον θάνατό του, είναι η σωρευτική επίπτωση από προηγούμενα τραύματά του σε μάχες (με τελική συνέπειά την οριστική κατάρρευσή του), οι επιπλοκές από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ (που οδήγησαν σε ηπατίτιδα και οξεία παγκρεατίτιδα), η κατάθλιψη, κάποια οργανική ανωμαλία εκ γενετής, καθώς επίσης και το ανθυγιεινό περιβάλλον της Βαβυλώνας, στο οποίο ήλθε να προστεθεί κάποια λοίμωξη λόγω ελονοσίας, τυφοειδούς πυρετού ή άλλης ασθένειας που οφειλόταν σε ιό ή παράσιτο.
Το 1996, ο Eugene Borza, ιστορικός που ειδικεύεται στην αρχαία Μακεδονία, σε ένα συμβούλιο του Πανεπιστημίου του Maryland, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Αλέξανδρος πέθανε από τυφοειδή πυρετό.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 2004, έρχεται στο προσκήνιο το αρσενικό, με το βιβλίο του μυθιστοριογράφου, Paul Doherty, το οποίο δίνει έμφαση σε ένα μακάβριο κομμάτι των στοιχείων που αναφέρει ο Πλούταρχος και αργότερα ο Ρωμαίος συγγραφέας Quintus Curtius: το σώμα του Αλέξανδρου δεν διασπάστηκε, ακόμη και μετά την έκθεσή του, εν είδει προσκυνήματος, στις καλοκαιρινές θερμοκρασίες της Βαβυλώνας για περισσότερο από μια εβδομάδα. Ο Doherty αναφέρει τοξικολογικές μελέτες του 19ου αιώνα, για να δείξει ότι η δηλητηρίαση με αρσενικό μπορεί να οδηγήσει σε μουμιοποίηση. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ελεγχθεί, καθώς δεν γίνεται να υπάρξουν δοκιμές.
Η ελονοσία, η ευλογιά και η λευχαιμία, είναι κάποιες άλλες πιθανές εκδοχές, όπως η μόλυνση απ΄ το τραύμα στον πνεύμονα, από μάχη στη Νότια Ασία το 325 πΧ, και το πένθος, εξαιτίας του θανάτου του στενού του φίλου Ηφαιστίωνα λίγους μήνες νωρίτερα, θεωρούνται εξίσου πιθανοί παράγοντες επιπλοκής.
Βέβαια η αντικρουόμενη άποψη ισχυρίζεται πως την περίοδο του θανάτου του δεν είχαν καταγραφεί επιδημίες ελονοσίας και πυρετού.
Δηλητήριο
Η δεύτερη αρκετά διαδεδομένη θεωρία ανάμεσα σε εκείνες που κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με τον μυστηριώδη θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είναι πως ο μεγάλος στρατηλάτης έπεσε θύμα δηλητηρίασης, με πολλαπλές θεωρίες αφ’ ενός σχετικά με το όπλο και αφ’ ετέρου σχετικά με τον δράστη
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου