Άνθρωποι που έβαλαν το συναίσθημα πάνω από τη λογική, τον πόθο πάνω από τις προσωπικές ανάγκες, και αγαπήθηκαν αιώνια.....
Υπάρχουν κάποιες αγάπες που δεν πηγαίνουν στον παράδεισο. Είναι οι ίδιες ο παράδεισος.
Σχέσεις που δεν ζήτησαν ποτέ τίποτα και τα πήραν όλα.
Σχέσεις που δεν ήθελαν τίποτα για τον εαυτό τους, αλλά τα έδωσαν όλα.
Ο χρόνος δεν χαρίζεται σε κανέναν όμως, αυτές οι αγάπες ξεπερνούν την έννοια του χρόνου.
Γίνονται αιώνια χυμώδη στιγμιότυπα, έντονες σχεδόν θρυλικές συναντήσεις του έρωτα.
Ιστορίες που μπορεί και να ξεπήδησαν από τα λογοτεχνικά μονοπάτια ή να υπήρξαν οι ίδιες αιτία για τη συγγραφή δυνατών στιγμών, ύμνοι στην πένα ανθρώπων που ευλογημένοι από το Θεό μπόρεσαν να ζήσουν αγάπες χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς εγωισμούς.
Έχουν υπάρξει εκπληκτικής διαύγειας ενσταντανέ, φτιαγμένα από τα πιο ζωηρά και παθιασμένα χρώματα.
Βλέμματα που όσα χρόνια κι αν περάσουν, όποτε συναντιούνται θα κοιτάζονται με την ίδια αγάπη.
Εραστές που έχουν κρατήσει ένα κομμάτι της καρδιάς τους ως φόρο τιμής για την πρώτη ή τη μεγαλύτερη αγάπη.
Την έχουν τοποθετήσει στο τμήμα του μυαλού, με τα ιερά και πολυαγαπημένα.
Όχι γιατί με το πέρασμα του χρόνου έμειναν μόνο οι καλές στιγμές και ξεχάστηκαν οι άσχημες.
Όχι γιατί το μυαλό τείνει να ωραιοποιεί περασμένα μεγαλεία.
Αυτές οι αγάπες έχουν υπάρξει μεγαλείο και έχουν αναδείξει ο ένας το μεγαλείο του άλλου.
'Ετσι είναι οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται ποτέ ...
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου