Πίσω από τις παλινωδίες, τους ισχυρισμούς περί fake news, τα διαβήματα και τα λίγα τετραγωνικά, η αλήθεια είναι ιστορικώς και γεωγραφικώς τεκμηριωμένη.
Άλλες δύο φορές μάλιστα τα τελευταία 50 χρόνια, ...οι τούρκοι επιχείρησαν να εγείρουν αξιώσεις στην εν λόγω περιοχή.
Το επίμαχο σημείο που έχουν καταλάβει οι τούρκοι πράγματι κατακλύζεται από νερό όταν ανεβαίνει η στάθμη του ποταμού Έβρου, πλην όμως είναι απολύτως προσδιορισμένο ότι ανήκει στην Ελλάδα.
Το σημείο αυτό έχει περιέλθει στην Ελλάδα με βάση απόφαση της Επιτροπής Διαχάραξης των Ελληνικών Συνόρων, η οποία είχε δημιουργηθεί κατ’ εφαρμογή της συνθήκης της Λωζάνης το 1923.
Συγκεκριμένα, η επιτροπή αυτή, με τριμελή σύνθεση, έκανε την χάραξη των συνόρων και αποφάσισε ότι η περιοχή αυτή ανήκει στην Ελλάδα στις 23 Νοεμβρίου 1926! Και έκτοτε για πολλές δεκαετίες αφότου πραγματοποιήθηκε κατά εφαρμογή της συνθήκης της Λωζάνης η τελική οριοθέτηση των ελληνικών συνόρων, ουδέποτε αμφισβητήθηκε ότι ανήκει στην Ελλάδα.
Στο συγκεκριμένο σημείο υπήρξαν δύο άλλες προσπάθειες της Τουρκίας να κάνει ότι κάνει και σήμερα και ειδικότερα το 1978 και το 2012. Τότε όμως εγκαίρως υπήρξε αποφασιστική παρέμβαση της Ελλάδας και ουδέποτε φτάσαμε στο σημερινό σημείο ώστε η υπόθεση αυτή να εκκρεμεί τόσες ημέρες. Όλα αυτά αποδεικνύουν την απόλυτη συγκάλυψη που επιχειρεί η κυβέρνηση δοθέντος ότι τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν χωρίς αμφιβολία ότι το συγκεκριμένο σημείο ανήκει στην Ελλάδα και δεν υπήρχε κανένας λόγος επαναχάραξης της οριογραμμής αυτής. Κατά συνέπεια, οι Τούρκοι βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος και εκτίθεται ανεπανόρθωτα η κυβέρνηση με το να ισχυρίζεται το αντίθετο.
Το επίμαχο σημείο που έχουν καταλάβει οι τούρκοι πράγματι κατακλύζεται από νερό όταν ανεβαίνει η στάθμη του ποταμού Έβρου, πλην όμως είναι απολύτως προσδιορισμένο ότι ανήκει στην Ελλάδα.
Το σημείο αυτό έχει περιέλθει στην Ελλάδα με βάση απόφαση της Επιτροπής Διαχάραξης των Ελληνικών Συνόρων, η οποία είχε δημιουργηθεί κατ’ εφαρμογή της συνθήκης της Λωζάνης το 1923.
Συγκεκριμένα, η επιτροπή αυτή, με τριμελή σύνθεση, έκανε την χάραξη των συνόρων και αποφάσισε ότι η περιοχή αυτή ανήκει στην Ελλάδα στις 23 Νοεμβρίου 1926! Και έκτοτε για πολλές δεκαετίες αφότου πραγματοποιήθηκε κατά εφαρμογή της συνθήκης της Λωζάνης η τελική οριοθέτηση των ελληνικών συνόρων, ουδέποτε αμφισβητήθηκε ότι ανήκει στην Ελλάδα.
Στο συγκεκριμένο σημείο υπήρξαν δύο άλλες προσπάθειες της Τουρκίας να κάνει ότι κάνει και σήμερα και ειδικότερα το 1978 και το 2012. Τότε όμως εγκαίρως υπήρξε αποφασιστική παρέμβαση της Ελλάδας και ουδέποτε φτάσαμε στο σημερινό σημείο ώστε η υπόθεση αυτή να εκκρεμεί τόσες ημέρες. Όλα αυτά αποδεικνύουν την απόλυτη συγκάλυψη που επιχειρεί η κυβέρνηση δοθέντος ότι τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν χωρίς αμφιβολία ότι το συγκεκριμένο σημείο ανήκει στην Ελλάδα και δεν υπήρχε κανένας λόγος επαναχάραξης της οριογραμμής αυτής. Κατά συνέπεια, οι Τούρκοι βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος και εκτίθεται ανεπανόρθωτα η κυβέρνηση με το να ισχυρίζεται το αντίθετο.
MIA ΑΛΛΗ ΓΝΩΜΗ
Του Σάββα Καλεντερίδη
Ήμουν διστακτικός και δεν ήθελα να ασχοληθώ με το θέμα που προέκυψε στον Έβρο. Οι λόγοι πολλοί και κυρίως οι ευθύνες της ελληνικής πλευράς που έδωσαν την ευκαιρία στην Τουρκία να πάρει τη… ρεβάνς για την ήττα στο Έβρο.
Ένας άλλος λόγος ήταν η προβολή του θέματος από την αγγλική λαϊκή φυλλάδα SUN, που μπορεί και να υποκρύπτει τη βούληση της Αγγλίας να μας παρασύρει σε μια κρίση με την Τουρκία.
Εξ όσων γνωρίζω, οι ελληνικές στρατιωτικές αρχές έκαναν μετρήσεις επί του εδάφους, στο προγεφύρωμα των Φερών, που ονομάζεται Μελισσοκομείο, για να χαράξουν το ίχνος πάνω στο οποίο θα χτιζόταν ο φράχτης, με σκοπό την παρεμπόδιση της εισβολής αλλοδαπών στην Ελλάδα.
Η περιοχή που γίνονταν οι μετρήσεις, με βάση τους χάρτες είναι ελληνική, όμως δεν υπάρχουν πυραμίδες, που τοποθετούνται μετά από εργασίες κοινής επιτροπής χάραξης.
Όταν οι Τούρκοι είδαν τα ελληνικά συνεργεία να κάνουν μετρήσεις, άρπαξαν την ευκαιρία και έστειλαν στρατό, περίπου 35 άτομα, δημιουργώντας στην ουσία ένα φυλάκιο και πραγματοποιώντας ένα τετελεσμένο.
Είναι δε πιθανόν, να έχουν καταπατήσει περί τα δέκα στρέμματα ελληνικής γης.
Τώρα, είναι απίθανο οι Τούρκοι να δεχτούν συνεννόηση για τη χάραξη και μάλλον θα τους δούμε να μένουν εκεί για πάντα.
Εκτός κι αν η Ελλάδα εξαναγκάσει τους Τούρκους να τα μαζεύουν και να φεύγουν.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν γι’ αυτήν την κρίση που προέκυψε από το πουθενά, είναι τα εξής:
Πρώτον, ποιος αποφάσισε τη χάραξη του ίχνους σε μια περιοχή, που δεν υπήρχε κοινή συμφωνία για τα όρια, με αποτέλεσμα να δώσουμε την ευκαιρία στους Τούρκους να πάρουν τη ρεβάνς για την ήττα που υπέστησαν στον Έβρο και επί πλέον, να καταλάβουν και ελληνικό έδαφος;
Δεύτερον, τι μέτρα θα λάβει η κυβέρνηση για τους υπεύθυνους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται;
Τρίτον, τι μέτρα θα λάβει η κυβέρνηση για να εξαναγκάσει τους Τούρκους να αποχωρήσουν από το ελληνικό έδαφος;
Τέταρτο και τελευταίο. Είθισται στρατιωτικοί και πολιτικοί σ’ αυτή τη χώρα, όταν μιλάμε για την υπεράσπιση της Πατρίδας, να λέμε ότι δεν παραχωρούμε ούτε σπιθαμή γης. Μάλιστα, οι στρατιωτικοί λέμε ότι θα πολεμήσουμε “μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός μας” για να μην παραχωρηθεί ούτε σπιθαμή γης στον εχθρό. Παραθέτω τη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών κ. Δένδια για το θέμα, για να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του:
Σε συνέντευξή του στο κρατικό ραδιόφωνο και ερωτώμενος για το θέμα, ο Νίκος Δένδιας απάντησε πως «δεν θέλει να δημιουργεί εντάσεις για λίγες δεκάδες μέτρα». Συνεχίζοντας πρόσθεσε:
«Εγώ εύχομαι να πάμε σε μια συνεννόηση. Υπάρχει ένα ζήτημα αμφισβήτησης του ακριβούς ορίου, εξαιτίας και των αλλαγών της κοίτης του ποταμού. Σας το είπα εμμέσως στην αρχή, ορθά δεν το παρατηρήσατε, το είπα κι εγώ μ’ έναν τρόπο… Δεν μ’ αρέσει να δημιουργώ εντάσεις ανάμεσα σε δυο χώρες οι οποίες είναι σύμμαχοι. Αυτά τα πράγματα λύνονται χωρίς να γραφεί ούτε μονόστηλο σ’ εφημερίδα. Μπορούν κάλλιστα να γίνουν οι ανάλογες μετρήσεις και, με μια επιτροπή κοινή όλα αυτά τα πράγματα να επιλυθούν. Μιλάμε για λίγες δεκάδες μέτρα».
ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ:
Διάβασα τους γιαχωβάδες της ΝΔ να λένε πως εκεί που είναι οι Τούρκοι δεν είναι ελληνικό έδαφος.
Στο Πέταλο (έτσι ονομάζεται λόγω του σχήματος του) υπηρέτησα.
Εννοείται πως είναι Ελληνικό έδαφος απλά το καθεστώς στην περιοχή είναι ιδιαίτερο. Κάθε μέρα καταγράφαμε τους Έλληνες αγρότες που έμπαιναν στο Πέταλο για τις γεωργικές εργασίες τους και μέχρι να πέσει ο ήλιος έπρεπε να έχουν βγει. Στο φυλάκιο του Πετάλου υπηρέτησα περίπου 6 μήνες σπαστά με ουκ ολίγα σκηνικά από λαθρομετανάστες και Τουρκικές ασκήσεις.
Η περιοχή είναι πέραν "του φυσικού συνόρου του Έβρου".
Το θέμα είναι αν όντως είναι μέσα στο Πέταλο ή παρακολουθούν από την μεριά της Τουρκίας και ΌΧΙ αν είναι από την άλλη μεριά του Έβρου καθώς ούτως ή άλλως το Πέταλο βρίσκεται από την "μεριά" του Έβρου της "Τουρκίας".
Οπότε αν βρίσκονται στο Πέταλο είναι σε Ελληνικό έδαφος σε κάθε περίπτωση.
(Η φωτογραφία είναι από σκοπέτο πάνω στην Γέφυρα του Έβρου.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου