Η τραγική ιστορία του κοριτσιού-θαύμα που ξεπέρασε την τελειότητα της Κομανέτσι, αλλά λόγω εγκληματικών χειρισμών καθηλώθηκε από τα 20 χρόνια της σε αναπηρικό καροτσάκι, δεν θα ξεχαστεί ποτέ απ’ όσους την έζησαν....
Η Γέλενα Μούχινα, το κορίτσι με τα θλιμμένα μάτια, όπως έμεινε γνωστό, συστήθηκε στο ευρύ κοινό, κατακτώντας τρία χρυσά στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πράγας το 1977.
Οι μεγάλες παραστάσεις της δόθηκαν ωστόσο ένα χρόνο αργότερα, στο Παγκόσμιο του Στρασβούργου. Εκεί άφησε με ανοιχτό το στόμα ειδικούς και μη, λανσάροντας κάποιες επαναστατικές για τα δεδομένα της εποχής ασκήσεις.
Στα τέλη του 1979 και πριν το παγκόσμιο πρωτάθλημα ενόργανης του Τέξας, κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης η Γέλενα έσπασε το πόδι της, γεγονός που της στέρησε την συμμετοχή της στους αγώνες. Η Σοβιετική ομάδα χωρίς αυτή έχασε για πρώτη φορά από την ομάδα της Ρουμανίας.
Μετά την απογοητευτική εμφάνιση της ομάδας οι παράγοντες της Σοβιετικής Ένωσης άρχισαν να πιέζουν την Μούχινα και τον προπονητή της ώστε να επιστρέψει γρήγορα στις προπονήσεις προκειμένου να ετοιμαστεί παρά τον τραυματισμό της για τους Ολυμπιακούς αγώνες που πλησίαζαν.
Οι αγώνες που θα γίνονταν στη Μόσχα έπρεπε να κερδηθούν με κάθε κόστος. Πράγματι η Μούχινα επέστρεψε στον αγωνιστικό χώρο αφού οι γιατροί, δεχόμενοι πίεση από ανώτερους παράγοντες του καθεστώτος, της αφαίρεσαν πρόωρα τον γύψο….
Ο χρόνος πίεζε και ο προπονητής της, Μιχαήλ Κλιμένκο, αποφάσισε να επαναφέρει τη Γέλενα στη δράση, μολονότι δεν είχε αποθεραπευτεί πλήρως. Και ενώ η ίδια διαμαρτυρόταν πως δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί, ο προπονητής της έλαβε μια μοιραία απόφαση: να εκτελέσει την άκρως επικίνδυνη άσκηση, γνωστή ως «το σάλτο του Τόμας», προκειμένου να εξασφαλίσει το μετάλλιο.
Σε μια προπόνηση, μόλις δύο εβδομάδες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων, η Γέλενα εξουθενωμένη από την συνεχή προετοιμασία, τον σοβαρό τραυματισμό, αλλά και την εξαντλητική δίαιτα που την είχαν υποβάλει προκειμένου να χάσει κάποιο βάρος που πήρε κατά την σύντομη ανάρρωση, δεν κατάφερε να πάρει το απαραίτητο ύψος που απαιτούσε η άσκηση. Μετά την περιστροφή, προσγειώθηκε με το σαγόνι και έσπασε τον αυχένα της…
Η διάγνωση ήταν «ολική παράλυση» που σήμανε και την αρχή του τέλους για το κορίτσι-θαύμα. Έζησε πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι έως το 2006 οπότε και πέθανε από επιπλοκές στην υγεία της στην ηλικία των 47 ετών.
Λίγο πριν φύγει απ’ τη ζωή είχε καταφέρει να περιγράψει τον Γολγοθά που ανέβηκε χωρίς τη θέλησή της, μέσα σε λίγες αράδες: «Υπάρχει η τιμή της ομάδας , της εθνικής ομάδας και της σημαίας. Πίσω από αυτές τις αξίες ισοπεδώνεται το άτομο. Εγώ τραυματίστηκα επειδή όλοι γύρω μου κρατούσαν το στόμα τους κλειστό, ενώ έβλεπαν πως δεν ήμουν σε θέση να εκτελέσω το άλμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου