Θα μπορούσε ποτέ μια κυβέρνηση να κάνει τους πολίτες της πειραματόζωα βιολογικού πολέμου χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν και να έχουν συναινέσει με το δικαιολογητικό να τους.... “προστατεύσει” από βιολογικό πόλεμο;
Η απάντηση είναι καταφατική και όχι για μια και μόνη περίπτωση. Μια ωστόσο από τις πιο κραυγαλέες, είναι αυτή που έλαβε χώρα στην Βρετανία.
Το Υπουργείο Άμυνας μετέτρεψε μεγάλα τμήματα της χώρας σε ένα γιγαντιαίο εργαστήριο για τη διεξαγωγή μίας σειράς μυστικών δοκιμών για τη διεξαγωγή μικροβιακού πολέμου στο κοινό.
Σύμφωνα με την Guardian, μια κυβερνητική έκθεση που κυκλοφόρησε το 2002, παρέχει για πρώτη φορά μια ολοκληρωμένη επίσημη ιστορία των βρετανικών βιολογικών δοκιμών όπλων μεταξύ του 1940 και του 1979.
Πολλές από αυτές τις δοκιμασίες αφορούσαν την αποδέσμευση δυνητικά επικίνδυνων χημικών ουσιών και μικροοργανισμών σε τεράστιες ποσότητες του πληθυσμού, χωρίς να ενημερώνεται το κοινό.
Ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν προκύψει λεπτομέρειες για ορισμένες μυστικές δοκιμές, η έκθεση των 60 σελίδων αποκαλύπτει νέες πληροφορίες για περισσότερα από 100 συγκεκαλυμμένα πειράματα. Η έκθεση αποκαλύπτει ότι το στρατιωτικό προσωπικό ενημερώθηκε για να πει σε κάθε «περίεργο ερευνητή» ότι οι δοκιμές ήταν μέρος ερευνητικών σχεδίων για τον καιρό και την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Οι δοκιμές, που πραγματοποιήθηκαν από κυβερνητικούς επιστήμονες στο Porton Down, είχαν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν το Υπουργείο Άμυνας να εκτιμήσει την ευπάθεια της Βρετανίας εάν οι Ρώσοι απελευθέρωναν σύννεφα από θανατηφόρα μικρόβια στη χώρα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι δοκιμές δεν χρησιμοποίησαν βιολογικά όπλα, αλλά εναλλακτικές λύσεις τις οποίες οι επιστήμονες πίστευαν ότι θα μιμούνταν έναν γενετικό πόλεμο και τις οποίες το υπουργείο Υγείας δήλωσε ότι ήταν αβλαβές. Αλλά οι οικογένειες σε ορισμένες περιοχές της χώρας που έχουν παιδιά με γενετικές ανωμαλίες απαιτούν δημόσια έρευνα.
Ένα κεφάλαιο της έκθεσης «Οι δοκιμές των Φθοριζόντων Σωματιδίων» αποκαλύπτει πώς μεταξύ του 1955 και του 1963 αεροσκάφη πετούσαν από τη βορειοανατολική Αγγλία μέχρι την άκρη της Κορνουάλης κατά μήκος των νότιων και δυτικών ακτών, ρίχνοντας τεράστιες ποσότητες θειούχο ψευδάργυρο καδμίου στον πληθυσμό. Ο φθορισμός της χημικής ουσίας που διέρρεε μίλια στην ενδοχώρα, επέτρεπε την παρακολούθηση της εξάπλωσης. Σε μια άλλη δοκιμή που χρησιμοποιήθηκε θειούχος ψευδάργυρος καδμίου, μια γεννήτρια ρυμουλκήθηκε κατά μήκος ενός δρόμου κοντά στο Frome στο Somerset, όπου έχυσε το χημικό για μια ώρα.
Ενώ η κυβέρνηση επέμεινε ότι η χημική ουσία είναι ασφαλής, το κάδμιο αναγνωρίζεται ως αιτία καρκίνου του πνεύμονα και κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου θεωρήθηκε από τους Συμμάχους ως χημικό όπλο.
Σε ένα άλλο κεφάλαιο, της έρευνας «δοκιμές κάλυψης μεγάλων περιοχών», το Υπουργείο Άμυνας περιγράφει πως μεταξύ του 1961 και του 1968 πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κατά μήκος της νότιας ακτής της Αγγλίας, από το Torquay έως το New Forest, εκτέθηκαν σε βακτήρια, συμπεριλαμβανομένων των e.coli και bacillus globigii, που μιμούνται τον άνθρακα. Αυτές οι απελευθερώσεις προήλθαν από ένα στρατιωτικό πλοίο, το Icewhale, αγκυροβολημένο από την ακτή Dorset, που ψέκαζε τους μικρο-οργανισμούς σε ακτίνα 5 έως 10 μιλίων.
Η έκθεση αποκαλύπτει επίσης τις λεπτομέρειες των δοκιμών DICE στο νότιο Dorset μεταξύ 1971 και 1975. Αυτοί αφορούσαν Αμερικανούς και Βρετανούς στρατιωτικούς επιστήμονες ψεκάζοντας στον αέρα μαζικές ποσότητες βακτηρίων serratia marcescens, με προσομοιωτή άνθρακα και φαινόλη.
Commuters were exposed to toxic bacteria in 1964
Παρόμοια βακτήρια απελευθερώθηκαν στις «Δοκιμές Σαμποτάζ» μεταξύ 1952 και 1964. Αυτά ήταν δοκιμές για να προσδιοριστεί η ευπάθεια των μεγάλων κυβερνητικών κτιρίων και των δημόσιων συγκοινωνιών στην επίθεση. Το 1956 απελευθερώθηκαν βακτηρίδια στο Μετρό του Λονδίνου κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος κατά μήκος της Βόρειας Γραμμής μεταξύ Colliers Wood και Tooting Broadway.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο οργανισμός διασκορπίστηκε περίπου 10 μίλια. Παρόμοιες δοκιμές διεξήχθησαν σε σήραγγες που λειτουργούν υπό κυβερνητικά κτίρια στο Whitehall.
Τα πειράματα που διεξήχθησαν μεταξύ 1964 και 1973 αφορούσαν την προσκόλληση μικροβίων στα νήματα των ιστών των αραχνών σε κουτιά για να ελεγχθεί ο τρόπος επιβίωσης των μικροβίων σε διαφορετικά περιβάλλοντα.
Αυτές οι δοκιμές διεξήχθησαν σε μια δωδεκάδα τοποθεσίες σε ολόκληρη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένου του West End του Λονδίνου, του Southampton και του Swindon. Η έκθεση παρέχει επίσης λεπτομέρειες για περισσότερες από δώδεκα μικρότερες δοκιμές πεδίου μεταξύ 1968 και 1977.
Τα τελευταία χρόνια, το Υπουργείο Άμυνας έχει αναθέσει σε δύο επιστήμονες να αναθεωρήσουν την ασφάλεια αυτών των εξετάσεων. Και οι δύο ανέφεραν ότι δεν υπήρχε κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, παρόλο που κάποιος πρότεινε ότι οι ηλικιωμένοι ή τα άτομα που πάσχουν από αναπνευστικές ασθένειες μπορεί να έχουν υποστεί σοβαρές βλάβες εάν εισέβαλαν επαρκείς ποσότητες μικροοργανισμών.
Ωστόσο, ορισμένες οικογένειες σε περιοχές που φέρουν το κύριο βάρος των μυστικών δοκιμών είναι πεπεισμένοι ότι τα πειράματα έχουν οδηγήσει τα παιδιά τους να υποφέρουν από γενετικές ανωμαλίες, σωματικά μειονεκτήματα και μαθησιακές δυσκολίες.
Ο David Orman, αξιωματικός του στρατού από το Bournemouth, απαίτησε τότε δημόσια έρευνα. Η σύζυγός του, Janette, γεννήθηκε στο East Lulworth στο Dorset, κοντά σε πολλές από τις δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν. Είχε αποβολή, στη συνέχεια γέννησε έναν γιο με εγκεφαλική παράλυση. Οι τρεις αδελφές της Janette, οι οποίες επίσης γεννήθηκαν στο χωριό ενώ πραγματοποιούνταν οι δοκιμές, έχουν επίσης γεννήσει παιδιά με ανεξήγητα προβλήματα, όπως και αρκετοί από τους γείτονές τους.
Η τοπική υγειονομική αρχή αρνήθηκε ότι υπάρχει ένα σύμπλεγμα, αλλά ο Orman πιστεύει διαφορετικά. Είπε: «Είμαι πεπεισμένος ότι κάτι τρομερό συνέβη. Το χωριό ήταν μια στενή κοινότητα και να έχει τόσα πολλά γενετικά ελαττώματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από σύμπτωση».
Παρόμοια βακτήρια απελευθερώθηκαν στις «Δοκιμές Σαμποτάζ» μεταξύ 1952 και 1964. Αυτά ήταν δοκιμές για να προσδιοριστεί η ευπάθεια των μεγάλων κυβερνητικών κτιρίων και των δημόσιων συγκοινωνιών στην επίθεση. Το 1956 απελευθερώθηκαν βακτηρίδια στο Μετρό του Λονδίνου κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος κατά μήκος της Βόρειας Γραμμής μεταξύ Colliers Wood και Tooting Broadway.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο οργανισμός διασκορπίστηκε περίπου 10 μίλια. Παρόμοιες δοκιμές διεξήχθησαν σε σήραγγες που λειτουργούν υπό κυβερνητικά κτίρια στο Whitehall.
Τα πειράματα που διεξήχθησαν μεταξύ 1964 και 1973 αφορούσαν την προσκόλληση μικροβίων στα νήματα των ιστών των αραχνών σε κουτιά για να ελεγχθεί ο τρόπος επιβίωσης των μικροβίων σε διαφορετικά περιβάλλοντα.
Αυτές οι δοκιμές διεξήχθησαν σε μια δωδεκάδα τοποθεσίες σε ολόκληρη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένου του West End του Λονδίνου, του Southampton και του Swindon. Η έκθεση παρέχει επίσης λεπτομέρειες για περισσότερες από δώδεκα μικρότερες δοκιμές πεδίου μεταξύ 1968 και 1977.
Τα τελευταία χρόνια, το Υπουργείο Άμυνας έχει αναθέσει σε δύο επιστήμονες να αναθεωρήσουν την ασφάλεια αυτών των εξετάσεων. Και οι δύο ανέφεραν ότι δεν υπήρχε κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, παρόλο που κάποιος πρότεινε ότι οι ηλικιωμένοι ή τα άτομα που πάσχουν από αναπνευστικές ασθένειες μπορεί να έχουν υποστεί σοβαρές βλάβες εάν εισέβαλαν επαρκείς ποσότητες μικροοργανισμών.
Ωστόσο, ορισμένες οικογένειες σε περιοχές που φέρουν το κύριο βάρος των μυστικών δοκιμών είναι πεπεισμένοι ότι τα πειράματα έχουν οδηγήσει τα παιδιά τους να υποφέρουν από γενετικές ανωμαλίες, σωματικά μειονεκτήματα και μαθησιακές δυσκολίες.
Ο David Orman, αξιωματικός του στρατού από το Bournemouth, απαίτησε τότε δημόσια έρευνα. Η σύζυγός του, Janette, γεννήθηκε στο East Lulworth στο Dorset, κοντά σε πολλές από τις δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν. Είχε αποβολή, στη συνέχεια γέννησε έναν γιο με εγκεφαλική παράλυση. Οι τρεις αδελφές της Janette, οι οποίες επίσης γεννήθηκαν στο χωριό ενώ πραγματοποιούνταν οι δοκιμές, έχουν επίσης γεννήσει παιδιά με ανεξήγητα προβλήματα, όπως και αρκετοί από τους γείτονές τους.
Η τοπική υγειονομική αρχή αρνήθηκε ότι υπάρχει ένα σύμπλεγμα, αλλά ο Orman πιστεύει διαφορετικά. Είπε: «Είμαι πεπεισμένος ότι κάτι τρομερό συνέβη. Το χωριό ήταν μια στενή κοινότητα και να έχει τόσα πολλά γενετικά ελαττώματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από σύμπτωση».
Field trial personnel in 1956. The masks had to be worn to allow the collection of proxy warfare substances that had been sprayed from aircraft – Imperial War Museums
Οι διαδοχικές κυβερνήσεις προσπάθησαν να κρατήσουν μυστικές τις λεπτομέρειες των δοκιμών. Ενώ οι αναφορές για πολλές από τις δοκιμές εμφανίστηκαν με την πάροδο των χρόνων μέσω του Γραφείου Δημόσιων Αρχείων, το τελευταίο αυτό έγγραφο του Υπουργείου Άμυνας – το οποίο κυκλοφόρησε στον βουλευτή του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος Νόρμαν Μπέικερ – δίνει ακόμα την πλήρη επίσημη εκδοχή των δοκιμών βιολογικού πολέμου.
Ο Μπέικερ δήλωσε: “Χαιρετίζω το γεγονός ότι η Κυβέρνηση έδωσε τελικά αυτές τις πληροφορίες, αλλά ρωτώ γιατί έχει διαρκέσει τόσο καιρό. Είναι απαράδεκτο το κοινό να αντιμετωπίζεται ως ινδικά χοιρίδια χωρίς τη γνώση τους και θέλω να είμαι βέβαιος ότι οι ισχυρισμοί του Υπουργείου Άμυνας ότι τα χημικά και τα βακτηρίδια που χρησιμοποιούνται είναι ασφαλή”.
Η έκθεση του Υπουργείου Άμυνας εντοπίζει την ιστορία της έρευνας του Ηνωμένου Βασιλείου πίσω στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το Porton Down παρήγαγε πέντε εκατομμύρια κέικ για βοοειδή γεμάτα με θανάσιμα σπόρια άνθρακα που θα ρίχνονταν στη Γερμανία για να σκοτώσουν το ζωικό τους κεφάλαιο.
Δίνει επίσης λεπτομέρειες για τα διαβόητα πειράματα με άνθρακα στο Gruinard στην ακτή της Σκωτίας που άφησε το νησί τόσο μολυσμένο ότι δεν μπορούσε να κατοικηθεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Η έκθεση επιβεβαιώνει επίσης τη χρήση του άνθρακα και άλλων θανατηφόρων μικροβίων στις δοκιμές σε πλοία στην Καραϊβική και στα ανοικτά των ακτών της Σκωτίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950.
Το έγγραφο ορίζει: «Η απρόσκοπτη έγκριση για προσομοιωτικές δοκιμές στις οποίες μπορεί να εκτεθεί το κοινό επηρεάστηκε έντονα από λόγους προστασίας της άμυνας που αποσκοπούσαν προφανώς στον περιορισμό της γνώσης του κοινού. Ένα σημαντικό συμπέρασμα γι ‘αυτό ήταν η ανάγκη να αποφευχθεί ο δημόσιος συναγερμός και η ανησυχία για την ευπάθεια του αστικού πληθυσμού στην επίθεση BW [βιολογικού πολέμου]”.
Οι διαδοχικές κυβερνήσεις προσπάθησαν να κρατήσουν μυστικές τις λεπτομέρειες των δοκιμών. Ενώ οι αναφορές για πολλές από τις δοκιμές εμφανίστηκαν με την πάροδο των χρόνων μέσω του Γραφείου Δημόσιων Αρχείων, το τελευταίο αυτό έγγραφο του Υπουργείου Άμυνας – το οποίο κυκλοφόρησε στον βουλευτή του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος Νόρμαν Μπέικερ – δίνει ακόμα την πλήρη επίσημη εκδοχή των δοκιμών βιολογικού πολέμου.
Ο Μπέικερ δήλωσε: “Χαιρετίζω το γεγονός ότι η Κυβέρνηση έδωσε τελικά αυτές τις πληροφορίες, αλλά ρωτώ γιατί έχει διαρκέσει τόσο καιρό. Είναι απαράδεκτο το κοινό να αντιμετωπίζεται ως ινδικά χοιρίδια χωρίς τη γνώση τους και θέλω να είμαι βέβαιος ότι οι ισχυρισμοί του Υπουργείου Άμυνας ότι τα χημικά και τα βακτηρίδια που χρησιμοποιούνται είναι ασφαλή”.
Η έκθεση του Υπουργείου Άμυνας εντοπίζει την ιστορία της έρευνας του Ηνωμένου Βασιλείου πίσω στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το Porton Down παρήγαγε πέντε εκατομμύρια κέικ για βοοειδή γεμάτα με θανάσιμα σπόρια άνθρακα που θα ρίχνονταν στη Γερμανία για να σκοτώσουν το ζωικό τους κεφάλαιο.
Δίνει επίσης λεπτομέρειες για τα διαβόητα πειράματα με άνθρακα στο Gruinard στην ακτή της Σκωτίας που άφησε το νησί τόσο μολυσμένο ότι δεν μπορούσε να κατοικηθεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Η έκθεση επιβεβαιώνει επίσης τη χρήση του άνθρακα και άλλων θανατηφόρων μικροβίων στις δοκιμές σε πλοία στην Καραϊβική και στα ανοικτά των ακτών της Σκωτίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950.
Το έγγραφο ορίζει: «Η απρόσκοπτη έγκριση για προσομοιωτικές δοκιμές στις οποίες μπορεί να εκτεθεί το κοινό επηρεάστηκε έντονα από λόγους προστασίας της άμυνας που αποσκοπούσαν προφανώς στον περιορισμό της γνώσης του κοινού. Ένα σημαντικό συμπέρασμα γι ‘αυτό ήταν η ανάγκη να αποφευχθεί ο δημόσιος συναγερμός και η ανησυχία για την ευπάθεια του αστικού πληθυσμού στην επίθεση BW [βιολογικού πολέμου]”.
Ο Sue Ellison, εκπρόσωπος του Porton Down, δήλωσε: «Ανεξάρτητες εκθέσεις επιφανών επιστημόνων έχουν δείξει ότι δεν υπήρχε κίνδυνος για τη δημόσια υγεία από αυτές τις απελευθερώσεις που πραγματοποιήθηκαν για την “προστασία του κοινού”.
«Τα αποτελέσματα από αυτές τις δοκιμές θα σώσουν ζωές εάν η χώρα ή οι δυνάμεις μας αντιμετωπίσουν επίθεση με χημικά και βιολογικά όπλα».
Ερωτηθείς για το αν συνεχίζονται να διεξάγονται τέτοιες δοκιμές, είπε: «Δεν είναι πολιτική μας να συζητάμε για την τρέχουσα έρευνα».
πηγή
πηγή
«Τα αποτελέσματα από αυτές τις δοκιμές θα σώσουν ζωές εάν η χώρα ή οι δυνάμεις μας αντιμετωπίσουν επίθεση με χημικά και βιολογικά όπλα».
Ερωτηθείς για το αν συνεχίζονται να διεξάγονται τέτοιες δοκιμές, είπε: «Δεν είναι πολιτική μας να συζητάμε για την τρέχουσα έρευνα».
πηγή
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου