Ο κόσμος έχει καταλάβει πια τι γίνεται στα νοσοκομεία.
Η πρώτη απόδειξη ήταν ότι ενώ καταγγέλλω 58 πλέον νοσοκομεία, ούτε ένα από αυτά έχει αμφισβητήσει ούτε μία λέξη από τις δημόσιες καταγγελίες μου.
Καταγγελίες με ονοματεπώνυμα, αποδεικτικά στοιχεία, οπτικοακουστικό υλικό, στοιχεία από ιατρικούς φακέλους και νεκροψίες.
Τι να αμφιβητήσεις…
Τι να πεις…
Ότι τόσοι άνθρωποι από κάθε άκρη της πατρίδας μας, από όλα τα κοινωνικά στρώματα, έχουν συνεννοηθεί μεταξύ τους για να καταγγείλουν τα ίδια …ψέματα και να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό μου για την εφαρμογή συγεκριμένου πρωτοκόλλου θανάτου στα νοσοκομεία με συγκεκριμένες παραμέτρους που έχω αναδείξει και ουδέποτε αμφισβητήθηκε;
Η δεύτερη απόδειξη ήταν ότι ο κόσμος κατάλαβε ότι δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος, δικηγόρος και όχι γιατρός (το δικό τους επιχείρημα επικαλούμαι…), να αλλάζει τα δεδομένα νοσηλειών σε 58 νοσοκομεία, να αρνητικοποιεί θετικούς, να ματαιώνει ή να διακόπτει διασωληνώσεις, να κάνει τους βαριά ασθενείς καλά ,
αν εξ αρχής τα δεδομένα ήταν όπως τελικά διαμορφώθηκαν μετά την παρέμβαση του δικηγόρου αυτού, αν εξ αρχής δεν έπρεπε να γίνουν οι διασωληνώσεις αυτές, ώστε ματαιώθηκαν ή διεκόπησαν, αν εξ αρχής οι ασθενείς δεν ήταν καλά, αν εξ αρχής οι άνθρωποι δεν ήταν αρνητικοί.
Η τρίτη απόδειξη ήταν η άρνηση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών να κάνουν τις νεκροψίες-νεκροτομές και η ένοχη στάση των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών που συμμάχησαν με τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες και επιχείρησαν να αποτρέψουν τη διενέργεια των νεκροψιών-νεκροτομών.
Η άρνηση αυτή παραπέμπει άλλωστε στην τεράστια δυσκολία των νοσοκομείων, που ισοδυναμούσε με άρνηση, να χορηγούν αντίγραφα των ιατρικών φακέλων στους συγγενείς των νεκρών ή στους ίδιους τους ασθενείς, ζητώντας …διαθήκες ή επικαλούμενα …μόλυνση των φακέλων.
Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται, αγαπητά μου νοσοκομεία και ιατροδικαστικές υπηρεσίες.
Ο κόσμος έχει καταλάβει.
Είναι αυτό το δίχτυ ασφαλείας που τους παρείχε η κυβέρνηση το οποίο ήρθα εγώ από το πουθενά για το σύστημα και άρχισα να το σκίζω σιγά σιγά μέχρι που το έσκισα τελείως.
Αυτό το πέτυχα σε Πύργο και Πάτρα, τον ένα αυτό μήνα που κονταροχτυπήθηκα με όλο κυριολεκτικά το σύστημα, μέχρι που πήρα το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πατρών και το ΝΑΙ στη νεκροψία-νεκροτομή στον Νίκο Λυμπερόπουλο.
Και όταν έγινε η νεκροψία ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ γιατί το σύστημα δεν ήθελε με τίποτα την νεκροψία αυτή.
Γιατί, εκτός των άλλων, απεδείχθη ότι η διασωλήνωση ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ, ώστε προστέθηκε ένα ακόμα ψέμα στα ψέματα του νοσοκομείου, το οποίο είχε ανακοινώσει στην οικογένεια του Νικόλα τον θάνατό του στις 9:15 το βράδυ της 30ης Μαρτίου, αλλά ο Νικόλας ΑΚΟΜΑ ΖΟΥΣΕ και πέθανε μετά από τρία τέταρτα.
Ώστε ανακοίνωσαν έναν θάνατο ενός ανθρώπου που ζούσε, επειδή ΗΞΕΡΑΝ ότι θα πέθαινε ΜΕΤΑ την ανακοίνωση.
Χρειάζεται να το αναλύσω…;
Και βέβαια, ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΚΟΒΙΝΤ ως αιτία θανάτου, η οποία έγινε “απροσδιόριστη”, ενώ ο αιφνίδιος θάνατος ΔΕΝ δικαιολογήθηκε από την νεκροτομή, ώστε αναμένονται τώρα τα αποτελέσματα των τοξικολογικών και ιστοπαθολογικών εξετάσεων για να καταλήξουμε στο τελικό πόρισμα σε συνδυασμό με το περιεχόμενο του ιατρικού φακέλου, από τον οποίο ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΜΙΣΟ δεν έχει δώσει ακόμα το νοσοκομείο !!
Εδώ είμαστε ΓΙΑ ΟΛΑ…
Φυσικά, στον Πάτρα ΔΕΝ ήθελε το σύστημα να γίνει η νεκροψία και ΕΝΑΝ ΑΚΟΜΑ ΛΟΓΟ.
Ήξεραν ότι αν πετύχαινα την νεκροψία αυτή απέναντι στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, στις εισαγγελικές αρχές και τα δικαστικά συμβούλια, ΘΑ ΑΝΟΙΓΕ Ο ΔΡΟΜΟΣ για να μετατρέψω τη χώρα σε ένα απέραντο νεκροτομείο.
Και ο δρόμος αυτός ΑΝΟΙΞΕ !!
Έτσι, ήδη αυτές τις ώρες συντάσσω τα αιτήματα των οικογενειών του Στάθη Χειμαριού και της Αντωνίας Δημητρίου για την εκταφή των σορών και τη διενέργεια νεκροψίας-νεκροτομής, την οποία ΕΙΧΕ ΑΡΝΗΘΕΙ η διευθύντρια του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με την ΚΑΛΥΨΗ του εισαγγελέα Νίκου Ορνεράκη και την ΑΝΟΧΗ της Προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, του Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών και του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Όλα τα “επιστημονικά” , “νομικά” και “δικονομικά” επιχειρήματα έχουν πλέον καταρρεύσει.
Η προϊσταμένη όμως της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Λάρισας, Ρουμπίνη Λεονταρή, ζει προφανώς ακόμα στον δικό της κόσμο.
Αυτόν της ασφάλειας που παρείχε μέχρι τώρα η κυβέρνηση στα νοσοκομεία.
Δεν έχει ενημερωθεί ότι η ασφάλεια αυτή δεν υπάρχει πια και εκτίθεται έτσι;
Είναι η ενημέρωση που έχει από το νοσοκομείο της Λάρισας για τον θάνατο του Κώστα Κοντογιάννη που την κάνει να αρνείται ακόμα και τώρα;
Γιατί αυτά που είπε στον Δημήτρη Γαλεντέρη, τον τεχνικό σύμβουλο που όρισε η κόρη του Κώστα στη μήνυση που κατέθεσε στο αστυνομικό τμήμα Λάρισας για ανθρωποκτονία από αμέλεια με αίτημα για διενέργεια νεκροψίας-νεκροτομής, είναι εξωφερινικά !!
-“Ξέρω τι κάνετε εσείς, κύριε Γαλεντέρη” !!
Τι κάνουμε, κυρία Ρουμπίνη ;;
Ψάχνουμε την αλήθεια μήπως…;;
Μας πονάει αυτό…;
Τι να κάνουμε.
Θα το συνηθίσετε.
-“Εγώ νεκροψία δεν κάνω” !!!
Απίστευτη !!!
-“Δεν είμαι …πιστοποιημένη για κόβιντ” !!!
Μοιράζει εγκεφαλικά η προϊσταμένη !!!
Πιστοποιημένη για κόβιντ !!!
“Ούτε η Θεσσαλονίκη είναι” !!!
Επομένως οι νεκροψίες στους θανάτους κόβιντ π.χ. σε Χρήστο Στέφο, Κυριάκο Θεοχαρίδη, Στέφανο Κοζκόκη έγιναν από …μη πιστοποιημένους ιατροδικαστές !!!
Σημειωτέον, για όσους δεν το έχουν μάθει από τη δημοσίευση στο mak@@eio.gr (πολλοί δεν έχετε μάθει ότι όλες οι δημοσιεύσεις μου γίνονται πλέον στο site του Στέφανου Χίου, τις οποίες διαβάζετε πατώντας το κίτρινο banner με τη φωτογραφία μου) ,
η νεκροψία-νεκροτομή που έγινε στη σορό του Στέφανου Κοζκόκη ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΟΝ ΚΟΒΙΝΤ και η αιτία έγινε “απροσδιόριστη”. Ο δε τεχνικός σύμβουλος της οικογένειας είδε ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗ ΛΟΙΜΩΞΗ.
Αυτό που φώναζαν δηλαδή οι Ιταλοί από την πρωτη στιγμή. Ότι οι θάνατοι κόβιντ είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους ΕΝΔΟΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ.
Από μία τέτοια (ακινετομπάκτορ) δεν πέθανε ο Κώστας Αβραμίδης;
Συν του ότι στο Τζάνειο του είχαν κάνει στα πλευρά υπερμεγέθες τραύμα από το οποίο στράγγιξε από το αίμα του ο Κώστας Αβραμίδης, πλην όμως το Τζάνειο ΤΟ ΑΠΕΛΡΥΨΕ από το Σωτηρία, στο οποίο μεταφέρθηκε ο άνθρωπος, ΟΠΩΣ ΑΠΕΚΡΥΨΕ και το φονικό μικρόβιο, το οποίο το Σωτηρία μόνο του το ανακάλυψε, όταν όμως ήδη ήταν αργά.
Και ο Στέφανος Κοζκόκης κηδεύτηκε, εννοείται, κανονικά.
Οι οδηγίες του Ε.Ο.Δ.Υ., κυρία Ρουμπίνη, γνωρίζετε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ότι ΔΕΝ διακρίνουν τις νεκροψίες σε περιστατικά κόβιντ από αυτές σε ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΛΟΙΜΩΔΩΝ ΝΟΣΩΝ ,
αλλά εσείς θέλετε …πιστοποίηση !!
Αυτήν την ώρα συντάσσω την ΕΞΩΔΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ της οικογένειας η οποία θα επιδοθεί στον προϊστάμενο της Εισαγγγελίας Πρωτοδικών Λάρισας και στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Λάρισας.
Για να τελειώνουμε και με την Λάρισα…
Το έγραψα και χθες.
Όσο τραγικά οξύμωρο και αν ακούγεται, την πνοή ζωής στη χώρα θα τη δώσουν τα νεκροτομεία…
Δεν πάλεψα τυχαία με όλο το σύστημα στην Πάτρα, στον Πύργο και την Αθήνα.
Οι νεκροψίες είναι αυτές που θα με οδηγήσουν στην τελική ευθεία για τη μήνυση.
Όλα βάσει μίας στρατηγικής, δύσκολης, επίπονης, αναγκαστικά χρονοβόρας και νομοτελειακά επικίνδυνης στην εφαρμογή της, όσο και αν κάποιοι …βιάζονται από τον καναπέ τους να λυτρωθούν.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου