Κόντρα έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ώρες με αφορμή άλλη μια ανάρτηση της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», η οποία...
κατέβηκε κυριολεκτικά νύχτα.
Το πρόβλημα προκλήθηκε από ένα κείμενο του Αρ. Χατζή, γνωστού για τις ακραία φιλελεύθερες απόψεις του, που φιλοξένησε η Επιτροπή στη σελίδα της, και το οποίο παρουσίαζε τον Ήρωα του 1821 αποκλειστικά ως χυδαίο επιβήτορα.
Το κείμενο όπως ήταν φυσικό δεν υιοθετήθηκε από την επιτροπή η οποία έκανε λόγο για «αλλόκοτη υπόθεση».
Μετά τη δημόσια κατακραυγή, ο Αριστείδης Χατζής αντί συγγνώμης όπως θα περίμεναν πολλοί, επιτέθηκε σε όσους του άσκησαν κριτική, χαρακτηρίζοντάς τους «σοβαροφανείς ανόητους» που «κακόπιστοι καθώς είναι τα παίρνουν τοις μετρητοίς…» Παράλληλα αναφερόμενος στο κείμενό του, ισχυρίζεται ότι περιείχε στοιχεία χιούμορ που δεν έγιναν κατανοητά από όσους διαφώνησαν μαζί του, και αναρωτιέται: «δεν εντόπισαν το χιούμορ και τη σατιρική διάθεση, δεν τα κατανόησαν ή δεν ήθελαν να τα δουν; Δεν γνωρίζω. Άλλωστε, ως γνωστόν ο ηλίθιος κοιτά πάντα το δάχτυλο».
Σύμφωνα με πληροφορίας, τόσο στην Επιτροπή, όσο και στην κυβέρνηση υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια για τον κ. Χατζή.
Ακολουθεί η ανάρτηση του κ. Χατζή στα κοινωνικά δίκτυα:
«Φίλες και φίλοι, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω το τι ακριβώς κάνω γιατί η κακοπιστία και η ανοησία έχουν περισσέψει.
Εργάζομαι εντατικά, τα τελευταία χρόνια, επικεντρωμένος αποκλειστικά στο 1821. Ετοιμάζω ένα βιβλίο για την Επανάσταση που θα κυκλοφορήσει πρώτα στο εξωτερικό και αμέσως μετά στην Ελλάδα, το 2021. Εργάζομαι, ταυτόχρονα, σε 3 πιο εξιδεικευμένα ερευνητικά πρότζεκτ: η φιλελεύθερη διάσταση του Αγώνα (Εθνοσυνελεύσεις, Συντάγματα, πολιτικά/θεσμικά κείμενα κλπ.), ο Τύπος του Αγώνα (ελληνικός και ξένος) και το πολιτικό έγκλημα στη διάρκεια της Επανάστασης.
Κάθε μήνα η εφημερίδα Καθημερινή δημοσιεύει ένα άρθρο μου που σχετίζεται με τα παραπάνω. Αποτελεί μέρος της εκπαιδευτικής καμπάνιας του ΚΕΦΙΜ με θέμα τα «φιλελεύθερα χαρακτηριστικά της Επανάστασης». Επιπλέον το Protagon δημοσιεύει πιο αραιά, εκτενέστερα κείμενά μου για την ίδια περίοδο (όπως αυτό με θέμα την επιτυχή αντιμετώπιση της επιδημίας από τον Καποδίστρια ή το άλλο με θέμα τη ναυμαχία του Γέροντα).
Τα τελευταία 2-3 χρόνια έκανα και κάτι ακόμα που πλέον έχω διακόψει. Καθώς βρίσκομαι κλεισμένος στο γραφείο μου και εργάζομαι εντατικά πάρα πολλές ώρες κάθε μέρα, βυθισμένος μέσα στις πηγές και τα αρχεία της Επανάστασης, ανακαλύπτω διάφορα μικρά διαμαντάκια. Κείμενα, μικροιστορίες, άγνωστα περιστατικά. Ορισμένα από αυτά θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας εδώ και η θερμή υποδοχή σας με ενθάρρυνε να συνεχίσω. Ένα από αυτά ήταν και το κείμενο με θέμα την ερωτική ζωή του Καραϊσκάκη, που το ανέβασα στη γιορτή του …Αγίου Βαλεντίνου (14/2). Ήταν, προφανώς, ένα χιουμοριστικό κείμενο αλλά και ανθρώπινο, για έναν ήρωα που, όπως θα δείτε στο βιβλίο μου, η Επανάσταση αποτελεί το Bildungsroman του. Τον θεωρώ την πιο συναρπαστική προσωπικότητα της εποχής του, ιδιαίτερα όπως αυτή η προσωπικότητα εξελίσσεται. Πιο ενδιαφέρουσα ακόμα και από αυτές των άλλων πρωταγωνιστών μου, του Μαυροκορδάτου, του Κολοκοτρώνη, του Καποδίστρια, του Βύρωνα, του Κυριακούλη, του Δημήτριου Υψηλάντη. Γιατί ο Καραϊσκάκης αλλάζει όσο κανείς άλλος, μεταμορφώνεται κυριολεκτικά, η Επανάσταση βγάζει από μέσα του κάτι που κι αυτός ο ίδιος δεν ήξερε ότι υπάρχει. Αν έχετε διαβάσει την τριλογία του Καραγάτση και θυμάστε τον Μίχαλο Ρούση, θα με καταλάβετε.
Αυτά τα κείμενα ήταν γραμμένα για το Facebook και μόνο. Όταν αναδημοσιεύονται αλλού αδικούν εμένα πρώτα απ’ όλα καθώς ο αναγνώστης τους δεν έχει ιδέα πότε, πώς και για πού γράφτηκαν. Αλλά αδικούν και ορισμένους «σοβαροφανείς ανόητους» που κακόπιστοι καθώς είναι τα παίρνουν τοις μετρητοίς. Και τα «κρίνουν» με αυστηρότητα ως τάχα να τα είχα υποβάλλει για δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό. Επιπλέον αυτοί οι άνθρωποι, καθώς δεν έχουν χιούμορ (κάτι που δεν με εκπλήσσει καθόλου), αδυνατούν να το εντοπίσουν ακόμα κι όταν τους χτυπά με ρόπαλο στο κεφάλι: με τα references στον ελληνικό κινηματογράφο (ο Πίπης), με τη διακωμώδηση της πολιτικής ορθότητας (σεξιστές απομνημονευματογράφοι), με την πρόζα που επιλέγω («πρώτη θέση πίστα»), για να γελάσουμε περισσότερο καθώς σοκαριζόμαστε με την χαριτωμένη αθυροστομία του Καραϊσκάκη που δεν φοβήθηκαν να καταγράψουν ο Γαζής, ο Κασομούλης, ο Αινιάν, ο Βλαχογιάννης και πολλοί νεότεροι. Θα μου πείτε, δεν εντόπισαν το χιούμορ και τη σατιρική διάθεση, δεν τα κατανόησαν ή δεν ήθελαν να τα δουν; Δεν γνωρίζω. Άλλωστε, ως γνωστόν ο ηλίθιος κοιτά πάντα το δάχτυλο.
Δεν ξαναγράφω πια τέτοια σημειώματα γιατί (αυτός είναι ο λόγος) είμαι στο τέλος του γραψίματος και έχω εντατικοποιήσει έρευνα και συγγραφή. Θα επανέλθω κάποια στιγμή, όταν θα έχω χρόνο και όρεξη. Στο μεταξύ παρακαλώ να μην αναδημοσιεύονται αυτά τα κείμενα εκτός Facebook. Για το Facebook γράφτηκαν, ας παραμείνουν εδώ».
πηγή
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου