Πότε και πως να Κοινωνούμε... « Ο τρώγων μου την Σάρκα και πίνων μου το Αίμα εν έμοί μένει καγώ εν αυτώ»

Ένα από τα μυστήρια της Εκκλησίας μας με ύψιστη σημασία για τον άνθρωπο, το χριστιανό ορθόδοξο πιστό, είναι αυτό....
της Θ. Κοινωνίας.

Ονομάζεται έτσι διότι μέσω του μυστηρίου αυτού έρχεται η άμεση επικοινωνία και ένωση του πιστού με την Τριαδική Θεότητα. Αυτό δεν είναι μια ανθρώπινη, αυθαίρετη παρατήρηση αλλά μια ρήση που προέρχεται από τα αδιάψευτα χείλη του Ιησού Χριστού: « Ο τρώγων μου την Σάρκα και πίνων μου το Αίμα εν έμοί μένει καγώ εν αυτώ» (Ιωάν. στ΄ 56).

Ο χριστιανός ορθόδοξος άνθρωπος και ιδιαίτερα ο νέος, όντας μέλος της Εκκλησίας οφείλει να μετέχει στη μυστηριακή ζωή της. Με ποιο τρόπο όμως; Όποτε θέλει; Απαιτείται ιδιαίτερη προετοιμασία;

Για να δώσουμε απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα θα πρέπει να επισημάνουμε τα εξής:
Στην Εκκλησία κανείς δεν μπορεί να πορεύεται μόνος του και να αγωνίζεται μόνος του. Στο χριστιανικό αγώνα του καθενός πρέπει απαραίτητα να υπάρχει κάποιος που να τον καθοδηγεί, να τον συμβουλεύει, να προσεύχεται γι’ αυτόν. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Πνευματικό. Η χριστιανική πορεία στον Ορθόδοξο δρόμο είναι αδιανόητη δίχως την ύπαρξη του πνευματικού.

Η συχνή συμμετοχή στο μυστήριο της Ι. Εξομολογήσεως λευτερώνει τον πιστό από τα δεσμά της αμαρτίας. Επανασυνδέει τον άνθρωπο με τον Τριαδικό Θεό. Ως αποτέλεσμα της μετανοίας (μεταστροφή νοός) με την Ι. Εξομολόγηση, έρχεται η κοινωνία με το Θεό, με το μυστήριο της Θ. Κοινωνίας.

Η συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θ. Κοινωνίας μπορεί και πρέπει να είναι συχνή (όχι κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, όπως κάνουν μερικοί) σε άμεση επικοινωνία και συνεννόηση με τον Πνευματικό μας.

Επίσης θα πρέπει να τηρείται κάποια νηστεία ως προετοιμασία για τον καθαρισμό του σώματος μας πάλι σε συννενόηση με τον Πνευματικό μας. Απαραίτητη είναι επίσης και η προσωπική περισυλλογή και εξέταση του εαυτού μας, πριν τη συμμετοχή στο μυστήριο της Θ. Κοινωνίας.

Όλα τα παραπάνω είναι απαραίτητα για να είναι η συμμετοχή μας στη Θ. Κοινωνία «μη εις κόλασιν, μη εις προσθήκην αμαρτιών, άλλ’ εις καθαρισμόν, και αγιασμόν και αρραβώνα της μελλούσης ζωής και βασιλείας, εις τείχος και βοήθειαν, και ανατροπήν των εναντίων, και εις εξάλειψιν των πολλών μου πλημμελημάτων» (Ευχή του Αγ. Ιωάννου του Δαμασκηνού από την ακολουθία της Θ. Μεταλήψεως).

Να ευχόμαστε και να προσευχόμαστε για συχνή συμμετοχή στο μυστήριο της Ι. Εξομολογήσεως και της Θ. Κοινωνίας για να επαληθεύονται τα λόγια του Αγ. Ιωάννου «ότι ενίκησαν αυτόν διά το Αίμα του Αρνίου» (Αποκάλ. Ιβ΄ 11).

vimaorthodoxias

πηγή