Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019

«Έχουμε μεγάλο πρόβλημα στη Ροδόπη, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τους μετανάστες»




Εκατοντάδες μετανάστες διέρχονται καθημερινά από τη Ροδόπη με την Αστυνομία να αδυνατεί πλέον να τους ελέγξει τόσο λόγω έλλειψης προσωπικού όσο και λόγω περιορισμένων οχημάτων σε αριθμό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό....
Ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ροδόπης, Παναγιώτης Μαχαιρίδης, μιλώντας στο OPEN TV για το πρόσφατο περιστατικό με τον τραυματισμό αστυνομικού με μαχαίρι έκρουσε για ακόμη μια φορά τον κώδωνα του κινδύνου. «Μιλάμε για εκατοντάδες μετανάστες, δεν μπορούμε να τους ελέγξουμε, έχουμε μεγάλο πρόβλημα στη Ροδόπη. Είναι εκατοντάδες, είμαι πάνω στο περιπολικό, γνωρίζω τι γίνεται. Σε καθημερινή βάση μεταφέρουμε μετανάστες», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μαχαιρίδης
Υπενθυμίζουμε ότι, μόλις πριν λίγο καιρό ο κ. Μαχαιρίδης μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής είχε κρούσει πάλι τον κώδωνα του κινδύνου για τις ελλείψεις σε αστυνομικό προσωπικό λέγοντας χαρακτηριστικά πως «πλέον δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα καθήκοντά μας που είναι η ασφάλεια των πολιτών και ο περιορισμός της εγκληματικότητας».
Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Ροδόπης έχει εκφράσει την έντονη δυσαρέσκεια της για τη διαμορφωθείσα κατάσταση με ανακοινώσεις και επαφές με αρμόδιους φορείς ενώ πλέον επιρρίπτει βαρύτατες ευθύνες στη φυσική και πολιτική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. δηλώνοντας αποφασισμένη να κινηθεί νομικά πλέον κατά παντός υπευθύνου προκειμένου να προασπίσει τα δικαιώματα των μελών της.
Η κυβέρνηση δείχνει αν μη τι άλλο μέχρι σήμερα ανίκανη και ανήμπορη να διαχειριστεί την έξαρση του μεταναστευτικού με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια τόσο των Αστυνομικών όσο και των πολιτών.

2 σχόλια:

  1. Αγαπητοί μου συνέλληνες

    Εγώ απορώ, αν και αμφιβάλω η Εκκλησία να μην έχει ξενώνες για άστεγους, έχει, δηλαδή πιθανότατα, ξενώνες για άστεγους στο κοινωνικό της πρόγραμμα, πως γίνετε όμως να μην πρότεινε για το έκτακτο μεγεθυμένο από την οικονομική κρίση πρόβλημα των Ελλήνων αστέγων, που ακούγεται ότι ο αριθμός τους είναι περί των 20.000, πως και δεν διέθεσε για αυτούς χώρους για μαζική στέγαση όπως έκανε με τους αλλοδαπούς. Αυτή είναι η απορία μου. Που όμως δυστυχώς πίσω από την απορία αυτή συναγείρω με φυσική ακολουθία ως αίτιο, μια σημαντικότατη διαπίστωση αλλά πολύ πικρή.

    Πως όχι η Εκκλησία αλλά η διοίκηση της (ανώτερος κλήρος) απόλεσε τον χαρακτήρα και τα ιδεωδοι που εμφορείται από την φύση της, την προστασία των Ελλήνων πολιτών δηλαδή, οι οποίοι αναγνωρίζουν την Εκκλησία ως μάνα Εκκλησία. Και ποια μάνα είναι αυτή που θα βάλει στην αγκαλιά της ξένα παιδιά όταν η πράξη αυτή με γεωμετρική συνέπεια και αδιαμφισβήτητη ακολουθία θα προσθέσει σοβαρούς υπαρξιακούς κινδύνους για τα δικά της παιδιά;;;

    Δυστυχώς η Εκκλησία, δηλαδή οι εκπρόσωποι της, και η ελληνική πολιτική τάξη, έπεσαν μέσα στην παγίδα της πλάνης. Διότι υφίστανται στρεβλής αντιληπτικής ενέργειας σχετικά με το θέμα της "μετανάστευσης". Και αντιμετωπίζουν το ζήτημα οι πρώτοι μεν με το φίλτρο του ευαγγελικού λόγου, οι δεύτεροι δε με το φίλτρο του "ανθρωπισμού". Και τούτο είναι μέγιστο σφάλμα.

    Διότι η φύση του προβλήματος, την οποία διαμορφώνει το μέγεθος του, αποκαλύπτει πως είναι αμιγώς πολιτικό και δεν πρέπει να θεωρείτε ούτε δια θρησκευτικής συνείδησης και ορολογίας ούτε δια "ανθρωπιστικής" συνείδησης και ορολογίας.

    Ένας πολύ μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας, ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, είπε πως εάν κάνεις μίξη της θρησκείας με την πολιτική το δημιούργημα σου θα είναι ένα τέρας.

    Αυτό το τέρας, δυστυχώς, άθελα τους δημιουργούν οντολογικά εν εαυτό στο υπαρξιακό τους και άρα στο συνειδησιακό τους επίπεδο οι λειτουργοί της Εκκλησίας και Πολιτείας, διότι ένα αμιγώς πολιτικό θέμα το διαχειρίζονται, πρώτιστα εννοιολογικά, με όρους θρησκευτικούς οι πρώτοι, με "ανθρωπιστικούς" δε οι δεύτεροι, κι ακριβώς αυτή είναι η μίξη που επιτυγχάνουν από την μία το είδος της διαχειριστικής τους κι από την άλλη το είδος του προβλήματος, μίξη η οποία γεννά ένα τέρας.

    Είπαμε ότι το μέγεθος του προβλήματος διαμορφώνει, κατά κύριο λόγο, την ίδια την φύση του. Ομιλούμε για όχι μεμονωμένα περιστατικά ούτε για έκτακτων μικρών ομάδων συλλογικά, δυο τινά τα οποία και καλύπτει η ελληνική νομοθεσία καθώς αυτά είχε κατά νου ο νομοθέτης όταν συνέθετε τα νομικά κείμενα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το μέγεθος του προβλήματος, η ποσότητα που το συνθέτει δηλαδή, εκδηλώνεται ως ένα κράτος υπηκόων να επιθυμεί να εισέλθει και να εγκατασταθεί σε ένα άλλο κράτος. Ακριβώς αυτό υποφέρει σήμερα η ιερή Πατρίδα Ελλάδα. Γιατί το τέρας που αποφασίζει (Εκκλησία-Πολιτεία) είναι συγκαταβατικό στην επιθυμία του ξένου κράτους να εγκατασταθεί στο δικό του κράτος.

      Τις συνέπειες της εγκατάστασης του ξένου κράτους στο δικό μας θα τις διαμορφώσουν μακροπρόθεσμα οι ποιοτικές δομές του προβλήματος που βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση έως βαθμού σύγκρουσης με τους κατοίκους του δικού μας κράτους. Ομιλούμε για πολιτισμούς ασύμβατους μεταξύ τους και άκρα αντίθετους σε σημείο συγκρουσιακό. Χαρακτηριστικά να πούμε μόνο πως ο ένας πολιτισμός διδάσκει τον σεβασμό των νομιζομένων του , κάτι που αγνοεί ο άλλος πολιτισμός καθώς σε ίδιο επίπεδο διδάσκει την επιβολή των δικών του νομιζομένων σαφώς ακόμη και έξω από τους κόλπους του.

      Η πολιτική τάξη των κομμάτων του Κοινοβουλίου τουλάχιστον (εκτός Βελόπουλου) και η Εκκλησία (η πλειοψηφία των ιεραρχών τουλάχιστον) αποφάσισαν ασυνείδητα και σε πλήρη πλάνη την καταστροφή του Έθνους των Ελλήνων.

      Συνέλληνες μου, αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι η σπορά των αιτιών της καταστροφής και εξαφάνισης του γένους μας, της φυλής μας, του έθνους μας όπως μας το γνώρισαν και παρέδωσαν ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και οι απελευθερωτές του '21 μαζί με την Εκκλησία.

      Μας πρόδωσαν όλοι οι εξέχοντες άρχοντες της κοινωνίας μας. Είμαστε μόνοι μας. Και μόνο μια ένοπλη συλλογική επανάσταση θα επιτρέψει να αποκτήσουμε μια πατρίδα όπως την οραματίστηκε ο Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος, Παπαφλέσσας, Καποδίστριας και όλοι που συνετέλεσαν στην ίδρυση και ελευθερία της Ιερής Πατρίδας Ελλάδας.


      Γεώργιος Τσαχουρίδης

      Διαγραφή