Βρισκόμαστε στο 2019 και οι παιδικοί γάμοι παραμένουν ένα άλυτο παγκόσμιο πρόβλημα. Ο αριθμός των κοριτσιών που παντρεύονται πριν τα 18, είναι συγκεκριμένος και τρομακτικός:...
12 εκατομμύρια κοπέλες ντύνονται νυφούλες, πριν ενηλικιωθούν, σύμφωνα με την έρευνα της UNICEF, που δημοσιεύτηκε στις 6 Μαρτίου του τρέχοντος έτους. Ο αντίστοιχος αριθμός της περυσινής έρευνας ήταν τα 15 εκατομμύρια. Δηλαδή, παντρεύονταν 28 κορίτσια κάθε λεπτό ή αν προτιμάτε 1 κάθε δυο δευτερόλεπτα.Ποια είναι η ηλικία της ενηλικίωσης
Τα 18 χρόνια να είναι το όριο για τη μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση στα περισσότερα κράτη του κόσμου. Υπάρχουν και εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, στη Σαουδική Αραβία είναι έως τα 15. Βέβαια, εκεί τα κορίτσια χρειάζονται τη συνοδεία ανδρών για να ταξιδέψουν, να δουλέψουν, ακόμα και για να πάνε για ψώνια. Στα 15 προσδιορίζεται η ενηλικίωση και στην Ινδονησία, το Ιράν, τη Μιανμάρ και την Υεμένη. Το πιο μεγάλο όριο είναι τα 21 χρόνια και εκεί γίνονται ενήλικες οι γυναίκες των χωρών που ακολουθούν.
Πάμε τώρα, να δούμε τι γίνεται σε θρησκευτικό επίπεδο
Στο Ισλάμ ένας άνθρωπος που έχει “κλείσει” το 15ο έτος της ηλικίας του ή έχει μπει στην ήβη (είναι η περίοδος ανάμεσα στην παιδική ηλικία και στην ενηλικίωση, που χαρακτηρίζεται από την έναρξη της ικανότητας για αναπαραγωγή και την εμφάνιση δευτερευόντων χαρακτηριστικών φύλου), θεωρείται bulugh (ενήλικας).
Στον Ιουδαϊσμό τα 13 χρόνια για τα αγόρια (Bar Mitzvah) και τα 12 για τα κορίτσια (Bat Mitzvah) θεωρούνται ενήλικες.
Στη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία υπάρχει το όριο των 18 χρόνων
Ποιοι είναι οι λόγοι των παιδικών γάμων
Τα περισσότερα στοιχεία εξ όσων θα διαβάσετε στην πορεία, ανήκουν στο Girls Not Brides: The Global Partnership to End Child Marriage, μια παγκόσμια σύμπραξη 900 οργανώσεων για τα ατομικά δικαιώματα που έχουν αφοσιωθεί στο να τερματίσουν το γάμο των παιδιών, έως το 2030 και να επιτρέψουν στα κορίτσια να αξιοποιήσουν τις ικανότητες τους.
Εκατομμύρια γονείς παντρεύουν μικρά τα κορίτσια τους, για να απαλλαγούν από το “βάρος” τους
Όπως καταθέτουν οι αρμόδιες οργανώσεις, ο βασικός λόγος πίσω από τους γάμους παιδιών, είναι η ανισότητα των φύλων. Τα κορίτσια δεν αξιολογούνται όπως τα αγόρια -σε πολλά έθνη αντιμετωπίζονται ως “βάρος” και ο μόνος ρόλος που ‘χουν στην κοινωνία είναι να γίνουν σύζυγοι και μητέρες. Ως αποτέλεσμα, οι γονείς και η κοινωνία δεν έχει σκεφτεί εναλλακτικές στον παιδικό γάμο, όπως δεν βλέπουν την ανάγκη να επενδύσουν στην εκπαίδευση των κοριτσιών τους.
Ένας δεύτερος, πολύ σημαντικός, λόγος είναι η φτώχεια και η πεποίθηση πως τα κορίτσια θα είναι πιο “ασφαλή” αν παντρευτούν μικρά. Σε ό,τι αφορά τους Αθίγγανους, οι πολύ δύσκολες συνθήκες διαβίωσης έχουν ως συνέπεια την αυξημένη παιδική θνησιμότητα και το χαμηλό μέσο όρο ζωής. Για αυτό και επισπεύδουν όλες τις διαδικασίες, όπως είναι ο γάμος και η αναπαραγωγή. Όπως προκύπτει από έρευνες, οι Αθίγγανοι παντρεύονται κυρίως στις ηλικίες μεταξύ 12 και 18. Επιπλέον, η διατήρηση της συλλογικότητας τους είναι ένας λόγος που παντρεύονται μικροί, πριν επηρεαστούν από ομάδες συνομηλίκων μη Τσιγγάνων.
Οι επιπλοκές στην εγκυμοσύνη είναι η κύρια αιτία θανάτου
Σε εποχές ανθρωπιστικής κρίσης ο αριθμός αυτών των γάμων αυξάνεται. Αυτό ωστόσο, που αποδεικνύεται είναι ότι τα κορίτσια α) είναι λιγότερο ασφαλή, όταν παντρεύονται μικρά και β) είναι πιο πιθανό να εκτεθούν σε ενδοοικογενειακή ή άλλη μορφή βίας (είναι σύνηθες φαινόμενο ο συζυγικός βιασμός και το ξύλο). Επίσης, αντιμετωπίζουν τον υψηλότερο κίνδυνο θανάτου και αντιμετώπισης δυσκολιών, κατά τον τοκετό.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επισημαίνει πως οι επιπλοκές στην εγκυμοσύνη παραμένουν η κύρια αιτία θανάτου, για τα κορίτσια ηλικίας 15-19 χρόνων, σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Τα κορίτσια αυτά έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν στη γέννα, εν συγκρίσει με εκείνα που γίνονται μητέρες μετά τα 20 χρόνια.
Πολλές ανήλικες νύφες πεθαίνουν από εσωτερική αιμορραγία, την πρώτη νύχτα του γάμου, ενώ σε περιοχές με υψηλά ποσοστά HIV και AIDS, ο πρόωρος γάμος κάνει τα κορίτσια αυτά πιο ευάλωτα.
Όσο για τα παιδιά που αποκτούν τα έφηβα κορίτσια, έχει καταγραφεί μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας, αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα και υψηλότερος κίνδυνος υποσιτισμού. Αυτά για όσους επιμένουν ότι μπορεί και να μην "δολοφονηθεί" η ψυχή τους, με την παγίδευση τους σε μια ζωή που δεν διάλεξαν -γιατί ξεκάθαρα σε αυτές τις ηλικίες δεν μπορείς να μιλάς για συνειδητές επιλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου