Τιποτένια ανθρωπάκια που διαστρεβλώνουν την ιστορία της Ελλάδας, κατά το δοκούν και κατα πώς βολεύει την κομμουνιστική λαίλαπα που εκπροσωπούν....
Πλην όμως υπάρχουμε και εμείς που δυστυχώς για αυτά τα τιποτένια ανθρωπάκια, γνωρίζουμε ιστορία και μάλιστα πολύ καλά.
Να θυμίσω λοιπόν στον κύριο Πολάκη, τον θαυμαστή των Ναζί που "σεβάστηκαν" το... "άσυλο", ότι όταν οι Γερμανοί αποφάσισαν να παραδώσουν τη Θεσσαλονίκη στους Βουλγάρους και συγχρόνως να κάνουν επιστράτευση και να στείλουν τους νέους στη Γερμανία να δουλέψουν στα εργοστάσια παραγωγής όπλων ήταν 25η Μαρτίου του 1943.
Οι φοιτητές αποφάσισαν να κάνουν αποχή από τα μαθήματα, γενική συνέλευση και πορεία προς το Υπουργείο Βόρειας Ελλάδας και τις Αρχές Κατοχής. Με βασικό σύνθημα «ΕΞΩ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ και ΚΑΤΩ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ» ο βασικός όγκος των φοιτητών κατευθυνόταν προς το πανεπιστήμιο. Άλλοι 200-300 φοιτητές βρίσκονταν στη φοιτητική λέσχη. Γύρω στις 10 το πρωί ξεκινάει η πορεία των φοιτητών από Βασ. Σοφίας προς παραλία για να ενωθεί με τους συγκεντρωμένους στη Φοιτητική Λέσχη και από κει για το υπουργείο Βόρειας Ελλάδας.
Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης και μετά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου οι Γερμανοί ξεκινούν να πυροβολούν και οι φοιτητές σπεύδουν να κρυφτούν στο Πανεπιστήμιο και τη φοιτητική λέσχη. Πλην όμως οι αγαπημένοι Γερμανοί του Πολάκη, εισέβαλαν στη φοιτητική λέσχη και συνέλαβαν περί τους 150 φοιτητές, τους φόρτωσαν στα καμιόνια και τους μετέφεραν στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά.
Το ίδιο συνέβη και στις 9 Απριλίου 1943, όπου οι κατακτητές εισέβαλαν στο ΑΠΘ και συνέλαβαν τον Πρύτανη, καθηγητές και φοιτητές.
Το θέμα είναι τιποτένιο ανθρωπάκι Πολάκη, ότι και τα συντρόφια σου κατέλυσαν το ακαδημαϊκό άσυλο όπως λέγεται. Ελασίτες, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και τράβηξαν σιδηροδέσμιο από το γραφείο του τον τότε Πρύτανη του Μετσόβειου Πολυτεχνείου, Ιωάννη Θεοφανόπουλο, μαζί του πήραν και 2 ακόμα καθηγητές και 12 φοιτητές του πολυτεχνείου
Τον Ιωάννη Θεοφανόπουλο, οδήγησαν στο λαϊκό δικαστήριο που είχε συσταθεί από το λόχο «Λόρδος Βύρων», υπό τον καπετάνιο Φαρακό, τον ιατρό Πέτρο Κόκκαλη πατέρα του Σωκράτη Κόκκαλη και τον φοιτητή και μεταγενέστερο σκηνοθέτη, Νίκος Κούνδουρο.
Την καταδικαστική απόφαση ακολούθησε νέα πεζοπορία προς στην Αράχωβα, όπου μετά από παραμονή ημερών, στις 12 Ιανουαρίου 1945 τον εκτέλεσαν πατώντας τον με τρακτέρ έξω από το ξωκλήσι του Αγίου Τρύφωνα. Μαζί με Θεοφανόπουλο εκτελέστηκαν και ενταφιάστηκαν σε ομαδικό τάφο και άλλες 13 προσωπικότητες της εποχής. Οι Σπυρίδων Τρικούπης πρώην πρόεδρος της Βουλής, Στέλιος Κορυζής πολιτικός μηχανικός, αδελφός του πρώην πρωθυπουργού, οι στρατηγοί Κατσιγιαννάκης και Ιλιάκης, πρώην γενικός διοικητής της Κρήτης, ο αεροπαγίτης Γεώργιος Κερασιώτης, ο διευθυντής των φυλακών Παπαευσταθίου, ο μεταλλειολόγος Δημουλίτσας, ο πρόεδρος της κοινότητας Εκάλης Αποστολίδης, ο διευθυντής του Ταμείου Νομικών Σταυρωπούλων, οι στρατηγικοί Κορτζάς, Ανδρούλης και Ρώτας. Επίσης, μαζί με τον Ιωάννη Θεοφανόπουλο εκτελέστηκαν οι καθηγητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Γ. Σαρρόπουλου, Σ.Κώρωνης και δώδεκα φοιτητές του Πολυτεχνείου.
Κατάλαβες τιποτένιο, μίζερο και γλοιώδες ανθρωπάκι που αντί να το βουλώσεις και να κρυφτείς στη τρύπα σου μας κάνεις μαθήματα; Κατάλαβες; Εσύ και τα συντρόφια σου εκτός από παραχαράκτες της ιστορίας, είσαστε και απόγονοι δολοφόνων, κατσαπλιάδων και αιμοσταγών τεράτων που διαλύετε την Ελλάδα διαχρονικά.
Αν λοιπόν οι Έλληνες ήξεραν ιστορία δεν θα σας έβαζαν ποτέ μέσα στη βουλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου