Σὰν σήμερα, πρὶν ἀπὸ 195 χρόνια, τὴν Τρίτη 22 Φεβρουαρίου (7 Μαρτίου) τοῦ 1821, μόλις σουρούπωσε,...
διέβη τὸν Προῦθο, ἀπὸ τὸ Κισινιὸφ στὸ Σκουλένιον, ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης, πανέτοιμος νὰ ξεκινήσῃ μίαν ἐπανάστασιν ποὺ προετοίμαζε γιὰ καιρὸ ἡ Φιλικὴ Ἑταιρεία.
Ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης συνοδεύετο ἀπὸ τούς:
Τὸν Γεώργιο Ὑψηλάντη, ἀδελφό του.
Τὸν Καντακουζηνὸ Γεώργιο, συνταγματάρχη τοῦ ῥωσσικοῦ στρατοῦ.
Τὸν φιλικὸ Γεώργιον Μᾶνο, ἀδελφὸ τοῦ ὑψηλοβάθμου μέλους τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας Ἰωάννου Μάνου.
Τὸν Πολωνὸ ἀξιωματικὸ Γαρνόφσκη.
Τὸν διδάσκαλο Γεώργίον Λασσάνη.
Τὸν Κωνσταντῖνο Καβαλερόπουλο (ὑπερήλιξ ὑπηρέτης τῆς οἰκογενείας Ὑψηλάντη) καὶ κάποιους ἄλλους.
Τὸν Καντακουζηνὸ Γεώργιο, συνταγματάρχη τοῦ ῥωσσικοῦ στρατοῦ.
Τὸν φιλικὸ Γεώργιον Μᾶνο, ἀδελφὸ τοῦ ὑψηλοβάθμου μέλους τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας Ἰωάννου Μάνου.
Τὸν Πολωνὸ ἀξιωματικὸ Γαρνόφσκη.
Τὸν διδάσκαλο Γεώργίον Λασσάνη.
Τὸν Κωνσταντῖνο Καβαλερόπουλο (ὑπερήλιξ ὑπηρέτης τῆς οἰκογενείας Ὑψηλάντη) καὶ κάποιους ἄλλους.
Μόλις διέβη τὸν Προῦθο συνήντησε τὴν φρουρὰ τοῦ ἡγεμόνος τῆς Μολδοβλαχίας Μιχαὴλ Βόδα, ποὺ τὸν ἀνέμενε καὶ τὸν ὡδήγησε στὸν Μιχαὴλ Βόδα.
Στὸ Σκουλένιον τὸν ἀνέμενον 200 ἄνδρες τοῦ ἡγεμόνος, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Γεράσιμο Ὀρφανὸ καὶ τὸν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν τυφεκιοφόρων Θεοδώρου Βασίλειον γιὰ νὰ τὸν ὁδηγήσουν στὸ Ἰάσιον.
Στὴν οἰκία τοῦ Ἰακωβάκη Ῥίζου Νερουλοῦ συνηντήθη μὲ τὸν Μιχαὴλ Βόδα, τὴν ἰδία νύκτα.
Οἱ συνεννοήσεις του μαζύ του, ὅπως ἐπίσης καὶ αὐτὲς ποὺ προηγήθησαν ἤ ἠκολούθησαν, μὲ τοὺς λοιποὺς ἡγεμόνες τῆς χερσονήσου τοῦ Αἵμου, καθυστέρησαν ἀρκετὰ τὴν ἔναρξιν τῶν ἐχθροπραξιῶν, ἄν καὶ στὴν Νότιο Ἑλλάδα ἤδη τὸ σύνθημα εἶχε δοθῆ.
Οἱ συνεννοήσεις του μαζύ του, ὅπως ἐπίσης καὶ αὐτὲς ποὺ προηγήθησαν ἤ ἠκολούθησαν, μὲ τοὺς λοιποὺς ἡγεμόνες τῆς χερσονήσου τοῦ Αἵμου, καθυστέρησαν ἀρκετὰ τὴν ἔναρξιν τῶν ἐχθροπραξιῶν, ἄν καὶ στὴν Νότιο Ἑλλάδα ἤδη τὸ σύνθημα εἶχε δοθῆ.
Φθάνοντας στὸ Ἰάσιον ὁ Ὑψηλάντης ζήτησε νὰ τυπωθοῦν οἱ προκηρύξεις του μὲ ἡμερομηνία 24 Φεβρουαρίου (9 Μαρτίου) τοῦ 1821, γιὰ νὰ ἀποσταλλοῦν σὲ ὅλες τὶς ὑπὸ ὀθωμανικὸ ζυγὸ περιοχές, ἐλπίζοντας πάντα πὼς ἡ ἐπανάστασις, τῆς ὁποίας ἐφέρετο ὡς ἀρχηγός, θὰ ὑπεστηρίζετο ἀπὸ τὸν τσᾶρο καὶ ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο.
Ἔπεσε ἔξω καὶ στὰ δύο. Ἀπὸ τὴν μία ἡ ἀποκήρυξίς του ἀπὸ τὸν τσᾶρο καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην ὁ ἀφορισμός του ἀπὸ τὴν ἐπίσημο ἐκκλησία, συνετέλεσαν στὴν ἀπομόνωσίν του καὶ στὴν καταστολὴ τῶν ἐπαναστατικῶν κινημάτων στὶς περισσότερες περιοχὲς τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
Φιλονόη
Πληροφορίες ἀπό:
«Ἡ Ἐπανάστασις τοῦ ’21», Φωτιάδης Δημήτριος
«Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασις», Κόκκινος Διονύσιος
sanshmerafilonoi.gr
«Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασις», Κόκκινος Διονύσιος
sanshmerafilonoi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου